Home ReviewsAlbum Reviews SUPERGENIUS – Supertired (9000 Records/Hypertension Records)

SUPERGENIUS – Supertired (9000 Records/Hypertension Records)

by Luminous Dash

Ik ga meteen met de deur in huis vallen, dit is een schijf van de bovenste plank als je schrijf – speel- en  soundkwaliteit voorop stelt. De gitaren zijn mooi uitgebalanceerd terwijl de ritmesectie het plaatje strak bij elkaar houdt. Deze vallen voor mij persoonlijk op als grote drager van de groep. De bassist en drummer hebben hier duidelijk een geweldige klik gemaakt wat veelal het kenmerk is van groepen met enige noemenswaardige kwaliteit. Beide zijn dan ook mooi in de mix van de plaat geplaatst.  De gitaarpartijen zijn kundig en doen perfect wat ze moeten doen, alsook is er op de zang weinig tot niets aan te merken.

albumcover

Nummers schrijven, ook dat kan Supergenius. Want vergis u niet, het is een ambacht wat men leren moet. Enkele uitschieters,Their Designs, een mooie ballad, wat is me dat toch een vuil woord. Maar was het echt nodig om in de laatste 30 seconden de strofe nogmaals te herhalen zoals het in de cursus songwriting geschreven stond? Het nummer was naar mijn mening veel sterker geweest door het te laten eindigen op de volume en intensiteit zwelling wat nu als brug dient. Klok dit nummer af op 3min 38 en je had me als luisteraar wanhopig doen smachten naar méér.

Bij Acrobats,zit een spanningsveld in het instrumentarium wat welgekomen is op dit punt van de plaat. Men trekt dit nog eens extra door in de brug van het nummer terwijl het refrein een grootse openheid bezit en een onvervalste meezinger is. Toch blijven de strofes en de brug het meest opwindende van het nummer, meer van dit a.u.b.

Het nummer Drifting Tonightbezit de grootse hitgevoeligheid, niet dat er op dit album een gebrek aan is. Je zal me wel begrijpen eenmaal je aan het refrein van het nummer gekomen bent. Door de samenwerking van de ritmesectie en de geweldige gitaarpartij heeft men, terecht, de keuze gemaakt dat hier geen zanglijn overheen diende gedrapeerd te worden. Ik ben ook fan van de outro/interlude trouwens.

Ik kan me echter niet van het gevoel ontdoen in een tijdlus en in het jaar 2000 terecht gekomen te zijn. De sound is geweldig, maar klinkt, en ik zeg dit met enige spijt in het hart gedateerd. Geen schande trouwens want laat ons eerlijk zijn, iedereen recycleert en dus ook op gebied van sound.

Is met deze plaat het wiel opnieuw uitgevonden? Neen, maar dit hoeft uiteraard niet. Het is jammer genoeg wel net iets te hard geënt op hun muzikale voorbeelden, je hoort waar men de mosterd gehaald heeft. Supergenius heeft hen bestudeerd en ze zijn geslaagd met grote voldoening.  Maar er is net iets te weinig nieuwe of eigen twist aan gegeven waardoor het doel, de leerling die de meester overtreft, verloren is gegaan. Ik heb echter geen twijfel dat dit met toekomstig materiaal van de groep wel eens zou gaan gebeuren.

FH

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More