Glacial Movements is een label dat zich specialiseert in het uitbrengen van albums die iets hebben met ijselijke landschappen, botsende ijsbergen, bevroren zeeën vol droogbloemen, meanderende gletsjers en eigenlijk alles wat met door ijs en sneeuw bedekte landschappen te maken heeft. Als het maar koud is, ijskoud.
De naam van het door de Italiaan Alessandro Tedeschi, die zelf ook platen uitbrengt als Netherworld, spreekt daarbij uiteraard voor zichzelf. Sinds 2006 komen er met de regelmaat van een ijsblokje platen uit van gerenommeerde artiesten als Rapoon, Lull, Francisco López, Loscil, Celer, Aidan Baker, Philippe Petit, Scanner en Machinefabriek.
Het label is inmiddels aan zijn vijftigste release toe en de eer om die plaats in de catalogus in te nemen valt de beurt aan Stefan Weglowski, die met Smooth Inertia een plaat heeft gemaakt die perfect als uithangbord kan dienen voor de waarden waar het label voor staat.
Weglowski is componist en producer tegelijk en hij werkt het meest met kleine ensembles of rond een bepaald instrument. De Poolse academicus en leraar geeft de voorkeur aan minimalistische en spectrale technieken, wat duidelijk naar voren komt in de pianoaanslagen die we horen tussen de naar ambient neigende drones door. Een niet gestemd exemplaar, uiteraard, en bespeeld door Adam Kośmieja. De zwaar vervormde stem van Anna Figurska en de nauwelijks als gitaar herkenbare klanken van Weglowski zelf, die het instrument negen jaar niet had aangeraakt, zorgen voor extra luisterlagen.
Samples en veldopnames vormen de tierelantijntjes in zijn werk. Hij gebruikt ze ook hier, al zijn ze dan deel van het concept en hebben ze te maken met ijs, desolaatheid en vriestemperaturen.
Waar veel van dit soort albums een bepaalde richting kiezen en al snel behoorlijk eenzijdig klinken, weet Weglowski alle valkuilen te ontwijken. Smooth Inertia laat namelijk een resem aan sferen horen, gebed in een grote diversiteit aan klanken, waardoor de vijf nummers samen een intrigerend luisterspel vormen.
