De Nederlander Ron Coolen weet nog exact wanneer zijn liefde voor muziek ontstond: toen hij in 1978 voor het eerst Whole Lotta Rosie van AC/DC hoorde. Sindsdien is er voor hem maar één ding beter dan naar metal luisteren en dat is het zelf spelen.
Na drie nutteloze jaren met lessen keyboard in de muziekschool, besloot hij autodidact te worden. Hij begon met gitaar, maar ging in 1983 in zijn eerste band Razor als drummer aan de slag. Sindsdien speelde hij in tal van bands, binnen het hardrock-, heavy metal-, maar ook dansgenre. Het gitaar spelen kostte meer bloed, zweet en tranen dan verwacht om onder de knie te krijgen, waardoor hij zich vooral beperkte tot drummen in verschillende tribute- en coverbands. In 2018 nam hij toch het gitaarwerk in zijn AC/DC-coverband op en sindsdien groeide het verlangen om zelf muziek te gaan maken alleen maar.
“Het is een lange reis geweest, niet alleen het schrijfgedeelte, maar ook het opnamegedeelte, om de studio-, software-, gear- en geluidsmechanica te leren begrijpen”, geeft Ron aan. Op zijn eerste eigen album Rise speelt hij dan slaggitaar, drums, bas en synths. “Aangezien ik een slechte zanger ben en niet de beste gitarist, werkte ik met gastmuzikanten. Zonder uitzondering allemaal fenomenale spelers en uiterst professioneel om mee te werken. Ik ben zo dankbaar dat ze de moeite hebben genomen om op mijn album te staan”, voegt hij eraan toe.
Zo krijgen we de bijdragen van George Lynch, Keith St. John, Christopher Amott, Göran Edman, Joey Concepcion, Thorsten Koehne, Stéphan Forté, Johannes Persson, Chris Clancy, Daniël Verberk, Steve Lamb en Sam Walters te horen in 12 klassieke hardrock-/ heavy metal tracks.
Big Devil Data (feat. Keith St. John, Thorsten Koehne) ademt kreunend verlangen uit, terwijl de opwinding zich vast zet in stevig doorslaande drums en riffs waarop St.Johns stem glijdend aansluit. Diepe bassen en dreunende drums in combinatie met Oosterse invloeden (die we ook in afsluiter Selfishness (feat. Göran Edman, Joey Concepcion) horen) horen we in White Summer (feat. Keith St. John, Stéphan Forté), dat de traag uitgerokken vocals stevig draagt. “You’re the animal in me!” Too Late To Surrender (feat. Keith St. John, Johannes Persson) brengt de meest klassieke sound op dit album in het refrein, maar verrast met zo’n sterk kwalitatief hoekig gitaarwerk! Het nummer is opgedragen aan de slachtoffers van de verschrikkelijke massaschietpartij in de VS. Het gebeurde op de Route 91 Festival in Vegas, op 1 oktober 2017.
Meer richting hard rock uitgaand, zijn wij meteen verkocht voor het opwindende Sin City (feat. Keith St. John, George Lynch, terwijl we in Gotta Shoot Your Devils Down (feat. Keith St. John, Joey Concepcion, Steve Lamb) wat powergitaren over ons heen krijgen. Het schreeuwerige kantje had hierbij gerust achterwege gelaten mogen worden, maar op zich niets om ons echt aan te storen.
Paradise (feat. Keith St. John, Daniël Verberk) gaat uit naar de slachtoffers van de vreselijke brand in Paradise (Californië, USA, 2018) en is ook beladen met een zwoel theatrale tristesse. Pijnlijke pracht. “Nothing left in paradise.”
Keith St.John als zanger, bleek bij deze tracks een excellente keuze! En qua opbouw en samenspel kan grote inspiratiebron AC/DC hier een puntje aan zuigen. Eén voor één gaat het hier om krachtige nummers, die naast de diepte en de zwaarte die ze nodig hebben, ook in elegantie voorzien zijn van melodieuze composities.
Naast de twee instrumentale tracks Ashes To Ashes en titeltrack Rise, krijgen we ook nog Kill Kill Kill (feat. Christopher Amott, Joey Concepcion, Sam Walters, John Gallagher) waarbij de gastmuzikanten hun stempel duidelijk nalaten op de stijl van de track. Razend en voorzien van powerbeats brult dit nummer straal vooruit. Toch zit de uitdagende factor opnieuw ook in de opbouw van de track. En dat geldt ook voor Stories (feat. Chris Clancy, Stéphan Forté, Joey Concepcion) en From Your Mouth (feat. Chris Clancy, Joey Concepcion, Steve Lamb), waarbij we moeten toegeven enorm fan te zijn van de zangprestaties.
Ron Coolen geeft aan dat dit album met eigen werk realiseren een droom was. De droom is echter dat dit ook een ijzersterk album geworden is van een autodidact die duidelijk alle talent bezit om knappe metalsongs te componeren én die zich weet te omringen met de juiste artiesten om die tot in de details af te werken. Daarenboven levert het een knappe diversiteit op, die Coolen toch qua stijl probleemloos aaneen wist te rijgen.
Rise is reeds vorig jaar uitgebracht en ondertussen enorm goed ontvangen. Het is digitaal en op cd verkrijgbaar en vanaf nu ook op alle streamingplatforms te beluisteren. Per verkocht album schenkt Ron 1 dollar aan het goede doel van Jason Becker (ALS-patiënt). Als je besluit om meer dan 10 euro te betalen, schenkt Ron het extra bedrag ook aan Jason Becker.
