Roland Van Campenhout is ondertussen 74 jaar en één van de levende muzieklegendes van België. De man heeft in zijn rijkgevulde carrière gespeeld met mensen als Leo Kottke en Tim Hardin maar ook met Helmut Lotti, Mauro, Sioen en natuurlijk met zijn goede vriend Rory Gallagher. Hij schakelde daarbij vlot tussen blues, folk en wat soms als wereldmuziek wordt omschreven. Hijzelf noemt het “ethno-pop-folk” maar ook die term is misschien wat te begrenzend.
Zijn nieuwste album Folksong From A Non-Existing Land is zowat een staalkaart geworden van al die verschillende invloeden. Het neemt je mee naar een wereld waar al eens een sjamaan met een kippepootje staat te zwaaien en waar spiritualiteit en openheid hand in hand gaan. De opnames van de nummers gebeurden trouwens in Gent, de mix in Tokio door de Australische Joe Talia. Ook deze link tussen oost en west heeft een invloed gehad op het uiteindelijke resultaat.
Folksongs begint met een lang, instrumentaal nummer Washi To Kudasai (folksong) dat gedragen wordt door het geluid van een sitar-achtig instrument dat als een slang doorheen het hele nummer kronkelt. Je verwacht bij momenten dat de stem van Jim Morrison This Is The End zal beginnen zingen. Naarmate het nummer verder gaat, zwelt het klankpallet aan en trekt het zich opnieuw terug als in een langzame golfbeweging aan de monding van de Ganges rivier. Sluit je ogen en je ziet een oranjegele zon opklimmen boven een dor, exotisch landschap, een zon die over enkele uren de aarde zal verschroeien.
Helemaal anders klinken Swamp Adversity en Pack Up Your Sorrows. We horen invloeden van delta blues en cajun muziek gezongen in het “Vlengels” van Roland met een soms breekbare, krakende stem die af en toe overschakelt naar het Frans. “A big cloud of semen hanging above Angola State Prison”, de sfeer is gezet! Af en toe meenden we een orgeltje à la Dijf Sanders te ontwaren in de mix. Heerlijk!
Liesje Van Izegem (The Cat) is een kort maar prachtig instrumentaal intermezzo met de gitaar van Roland in een hoofdrol. Een luchtige overgang naar het erg donkere Wari Mashi Ta (Stich By Stich) waarin Roland parlandogewijs een gedicht voordraagt dat beelden van donkere, zweterige ruimtes oproept waarin een prostitué en een Banjospeler de decorstukken zijn. “And the dolfins and the whales, they bring the plastic back to the shore”! Ook Lies For Sale gaat door op hetzelfde duistere, dreigende elan met een sterke, poëtische tekst over spiritualiteit en de schijnwereld waarin we verkiezen te leven. Opnieuw heel sterk materiaal.
Minder onder de indruk waren we van het laatste nummer Smile From The Heart dat met meer dan 14 minuten meteen ook het langste nummer is van het album. Waar we in Washi To Kudasai helemaal mee waren in de sfeer die Roland met een fijn potlood uittekende, kan Smile From The Heart maar enkele minuten boeien. Zeker wanneer het koor de titel van het nummer begint te zingen, haken we toch wat af.
Folksongs From A Non-Existing Land is een geweldige muzikale trip naar een denkbeeldige wereld waar het altijd warm is en waarin vreemde figuren het mooie weer maken. Roland heeft zichzelf nog maar eens opnieuw uitgevonden en heeft ons alvast helemaal ingepakt.
Je kan Roland Van Campenhout binnenkort live aan het werk zien op:
31/01 – AB Club, Brussel
02/02 – De Roma, Antwerpen
16/02 – De Singer, Rijkevorsel
28/03 – De Casino, Sint-Niklaas
26/04 – Minard, Gent
