Als het uit Eindhoven afkomstige Radar Men From The Moon een nieuw album aankondigt, dan spitsen we onze oren en kijken er steevast naar uit om de plaat te horen.
Waarom dat dan mag zijn? Wel, deze band evolueert sneller dan een wervelwind, niet alleen qua bezetting maar ook qua geluid. Acidmetal, psychedelica, snoeiharde techno, het passeerde allemaal de revue. Het kan dus altijd alle kanten uit, ook gezien de band graag platen deelt met anderen, waaronder White Hills, het fantastische 10.000 Russos, Arabrot en als Temple ov BBV met Gnod.
Gitarist Glenn Peeters, gitarist en synthesizerspeler Bram Van Zuijlen en drummer Tony Lathouwers zijn de kernleden. Tweede drummer Joep Schmitz, bassist Niek Manders en zanger Niels Koster behoren tot de band maar kunnen er, naar gelang de nood of gemis, zomaar uit gebonjourd worden, of zo lijkt het toch.
Op voorganger Bestial Light werd er al gezongen, terwijl de band op het meeste werk dat eraan vooraf ging, puur instrumentaal aan de slag was. Dat is nu ook het geval, al is er muzikaal wel weer een koerswijziging.
Acht heerlijk van en naast de rails lopende postpunk annex noiserocknummers met een soms behoorlijk experimenteel kantje is wat we te horen krijgen. Edoch, tot postpunk en noiserock, al vormen die wel de hoofdbestanddelen, beperkt het sextet zich natuurlijk niet. De nummers beuken er op een industrial metal aandoende wijze op los, terwijl ook de titels van de nummers, waaronder Altered States en Open Door To Vices tot de verbeelding spreken.
Deze plaat doet ons bij momenten wat denken aan Cop Shoot Cop in zijn beginjaren en heeft net zo goed invloeden van Swans en Godflesh in de groeven. Meng dat met hedendaagse postpunk en noiserock in al zijn vormen en we komen uit bij alweer een interessante stap in de carrière van deze Eindhovenaren.
