Pluto Is A Planet is een Australisch triphop/dream pop/ shoegaze project van Darren Barnes van de shoegaze band Trillion en Tony Hubbard. Beide heren hebben een grote liefde voor Engelse indiemuziek uit eind jaren 80 en begin jaren 90. Vooral shoegaze bands zoals Ride, Slowdive en Curve waren een grote inspiratiebron voor het duo maar ook Massive Attack was een invloed voor de sound van dit project.
Binary opent deze debuut-ep vrij sterk. We horen een gekende shoegaze-wall of sound en dat combineren deze kerels met de elektronica van New Order en de donkerheid van Joy Division, die vooral komt door de stem van Tony Hubbard die een hoog Ian Curtis gehalte heeft. Vervolgens krijgen we het titelnummer dat gebouwd is op lome ritmes en psychedelische soundscapes waar Hubbard weer zijn Curtis imitatie in brengt.
Voor de afwisseling leek het het duo wel fijn om een typische jaren 80 electro song op de ep te zetten en dat werd dan Formations. Een instrumentale track die wat wegheeft van de eerste platen van O.M.D. en The Human League. Bij Play Me krijgen we dan weer eigentijdse electropop waarop het duo de hulp krijgt van zangeres Elisa Lazos, die het nummer naar een hoger niveau tilt. Voor Stand Behind zijn ze de mosterd bij The Cure gaan halen en dat levert een flauwe kopie op, vooral door de niet overtuigende (klaag)zang van Hubbard. We dachten toen dat het duo het dieptepunt bereikt had maar dan kregen we nog het laatste nummer These Days… Een samenraapsel van jaren 80 wave die meer klinkt als een chaotische geluidsmassa.
Hopelijk hebben Barnes en Hubbard wat plezier beleefd aan het maken van deze ep. Want het is geen pleziertje om deze flauwe schijf volledig tot het einde te beluisteren. Daarom begrijpen we nu de titel van deze ep wel volledig.
