Utrecht! Niet dat we er ooit geweest zijn maar het zal, zoals alles in Nederland, wel aan het water liggen zoals Pizza Knife aan ons infuus. Pizza Knife: ja, ze zijn kwaad, razend zelf, en ze razen door Magnet People alsof het hun eerste en hun laatste is. Het zijn punks die kunnen spelen: getuige de solo in opener Heels. Maar ze menen wat ze menen.
“Geen woning, geen kroning” klonk het in de krakersbeweging toen anno 1980 Trixie gekroond werd, en Window is een raam waarvan ze willen dat je er een steen door mikt. Dit gaat hard.
Misschien waren hun (groot)ouders erbij op 8 augustus 1964 in het Scheveningse Kurhaus, toen de Stones daar de zaal lieten slopen door dolgedraaid publiek. Zo klinkt alvast De Rapen – in hun moers taal – maar dan alsof er een B-52 overvliegt die de lading lost. Hyena is een moordsong over een diersoort nog lelijker dan de mens dus wil je ze beiden afknallen. Voor goed. En er is vooral dat heerlijke gestotter van zanger Rutger de Boer. Hij doet iets met zijn stem; zalft en slaat en laat je wachten tot hij helemaal loos gaat. Lijkt wel goeie seks.
0906 opent de vijandigheden met wat van No Fun in zich, waarna de mannen gaan raggen als de Raggende Mannen, ooit.
De titelsong heeft een plectrum waarmee net teennagels zijn uitgeschraapt maar verdrinkt een beetje in de Lage Landen voor ze daar aan de Deltawerken begonnen. Maar geen noodweer: His Life is Lost is daar, het is een deur die open en toe ramt en jij ligt er tussen te liggen. Weer eens: heel inventieve zang.
Second Life had op de eerste van Stiff Little Fingers kunnen staan, drums als dumdumkogels, en afsluiter Crying Sheep of Jesus is gewoon pokkeherrie; een Radio Friendly Unit Shifter die ze niet willen maar dat doet er niet toe. Ze hebben ons.
