Neen, de spatiebalk is niet blijven haperen, deze cd heet wel degelijk It’s Another Wor d. Een detail, hoewel het meteen toont hoe eigenwijs de wereld van Picidae (Noors voor een specht) in elkaar zit.
Met een resem harpinstrumenten waarvan de meeste stervelingen nog nooit hebben gehoord (wat dacht je bijv. van een kalimba?) en rustgevende elektronica verzinnen Sigrun Tara Overland en Eirik Dorsdal elf liedjes die je naar een iewat vreemde wereld meevoeren.
Een zonderlinge mix van jazz, luistermuziek en experiment (het einde van de plaat is het wegstervende geluid van een beekje en het begin net als de laatste zucht van een lichaam die vaarwel zegt aan zijn ziel) waarvoor je je tijd dient te nemen. Geen kant-en-klare muziek van deze Noren, wel een trip naar ijskoude oorden die opgevuld worden met warmte die alleen muziek je kan geven.
Het hoesje vertelt perfect het verhaal van dit plaatje: twee mensen die naar iets staren. Op het eerste gezicht weten ze niet wat ze zien, zeg maar een puzzel van gevoelens. Stuk per stuk wordt het een geheel, een plaat die het vooral van zijn atmosfeer moet hebben, ook al zal het tevens de jazzliefhebbers kunnen aanspreken. Iets voor durvers die graag dromen.
