Nothing But Noise bestaat tegenwoordig uit Daniel B. en Dirk Bergen (Erwin Jabot verliet het schip na de release van de 10inch Muted Tv) en blijft uitermate productief. De cd’s, cassettes en USB-sticks vol nieuwe, elektronische muziek blijven ons om de oren vliegen. Niets mis mee als de kwaliteit op hetzelfde hoog niveau blijft natuurlijk. Het duo blijft zich voortdurend vernieuwen, zoekt nieuwe uitdagingen en voelt zich niet te min om ouder werk in een volledig ander jasje te steken.
Dit werkstuk bestaat uit twee cd’s, mooi verpakt in een kartonnetje met zes panelen (dat jammer genoeg snel scheurt bij onhandige Harry’s omdat de cd’s vanuit het midden uit de hoes moeten worden gehaald in plaats van opzij) op driehonderd exemplaren. NBN had namelijk niet genoeg aan één cd om het eerder al uitgewerkte concept rond past – present – future uit te werken. Al vinden ze dat de luisteraar de beide cd’s niet in één luisterbeurt tot zich mag nemen. Daarvoor zijn ze te anders, te divers of te uitputtend, dat kan ook.
Niet dat we nog weten welke de eerste en welke de tweede cd is. Beide schijfjes staan vol cijfers en onontcijferbare tekens. NBN houdt wel van een beetje verwarring en onvoorspelbaarheid dus maken ze net zo goed de titels onleesbaar, of quasi onleesbaar. Het is de muziek die telt. En dat is, uiteraard, muziek die past in de reeks Belgian NeuMusik van Wool-E Discs, zelfs al werd deze dubbelaar niet door het label uitgebracht, maar door het label van Daniel B zelf.
De Berlijnse School is alomtegenwoordig, daar is geen ontkomen aan. Klanken die doen denken aan Klaus Schulze, Tangerine Dream en hier en daar ook Jean-Michel Jarre. Toch biedt NBN voldoende eigenheid omdat ze durven experimenteren. De keuze voor een bepaalde machine en veel ruimte voor improvisatie zorgt ervoor dat de acht nummers telkens weer andere horizonten verkennen. Soms richting ambient, soms bijna richting dansvloer, soms meer richting experiment of dromerige new age. Daardoor verveelt de muziek nooit, net omdat er voortdurend wel iets gebeurt. Behouden bij de pakken blijven zitten is namelijk niet aan Nothing But Noise besteed.
En om dwars te doen hebben we ze uiteraard telkens wel allebei na elkaar gedraaid.
