Het wachten is over. ArMOR is een feit, het langverwachte debuutalbum van de Mechelse formatie Maquillage. De band staat er om bekend shoegaze, dreampop, postpunk en bubblegumpop subtiel en geniaal met elkaar te verzoenen en eigende zich zo een eigen klankuniversum toe. Fuzz en galm: dreamgaze met postpunk-pulsaties? Zoiets! Galmende gitaren, strakke baslijnen en hechte drums, etherische of dromerige, dan weer snedige zang en kamerbrede synths. Je wordt er rijkelijk mee verwend op ArMOR en het klinkt ronduit fantastisch.
Maquillage deed eigenlijk alles zelf op en met ArMOR, van schrijven tot opname, van mix tot master. En ook het artwork is van eigen hand: een detail van een beeld in de Sint-Romboutskathedraal in Mechelen. De kathedraal! Wat een mooie metafoor voor het weidse, galmende geluid waarmee de band uitpakt. Ja, het is straf wat Gioia Podestà (zang en gitaar), Nick Symoens (bas en zang), Jeroen Huyzentruyt (gitaar), Walter Marantino (synths) en August Corthouts (drums) ons flikken!
De titel ArMOR alludeert op twee tegengestelde en toch complementaire woorden: amor en armor. “Liefde als verdediging, of verdediging als masker van de liefde”. En zo komen we al dicht bij de bandnaam Maquillage. Maar laten we het even over die songs op ArMOR hebben, die zijn namelijk heel erg goed.
Het album opent met Death From Above. Veel keys, meteen veel sfeer, in een perfect huwelijk tussen bubblegum pop en poppy new wave, met evenveel brio gedaan als het Franse Indochine dat ons ook nog steeds met zulks weet te verwennen. En met een heel fijne drive en feelgood vibe, ook al klinkt het dan toch redelijk donker. Wat een sterke binnenkomer. Een eerste traktatie ook op dat bijzonder aangename stemgeluid van Gioia Podestà.
Het feest is dan nog maar net begonnen en de band pakt vervolgens uit met een topnummer als Again. Geweldige keyboardpartijen weerom, een zalige bas, veel zweverigheid en postpunk waagt zich hier aan spannende vrijage met shoegaze. Geweldige, strakke drumpartijen, machtige gitaarlijnen, veel fuzz en met hier en daar gewilde of ongewilde knipoogjes naar en The Cure en My Bloody Valentine.
Are You Safe lijkt automatisch verder te vloeien uit Again, met meer hectisch drumwerk, fenomenale furieuze fuzz en heerlijk veel galm. De jaren tachtig en negentig zijn hier helemaal terug, liefdevol omarmd en versterkt door het hitsige nu. De vocals van Gioia Podestà klinken, galmen en echoën weelderig in deze sublieme shoegaze-mix die voor ons nog veel langer had mogen duren. Pure schoonheid. Pakkend en beklemmend, maar ook betoverend. Gelukkig is er de repeat-knop. Are you safe? Misschien wel, we zoeken alvast dankbaar dekking in het geweldig warme klanktapijt van Maquillage. Toegegeven: stiekem kenden we deze Are You Safe natuurlijk al, want het was één van de singles. En deze song lijkt dus steeds nog fantastischer te gaan klinken!
De keyboards trekken Cosmic Circles op gang meteen gevolgd door een heel melodieuze gitaarlijn. Terwijl de keyboards kamerbreed uitwaaieren zingt Podestà meerstemmig en dromerig in deze heel poppy en toch ook wat donkere dreampop-classic in wording. Beach House maar dan een beetje potiger. De track sleep zich rustig en met alle tijd van de wereld verder, tot de compositie dan plots stil valt, met het adagium ‘aan alle mooie liedjes komt een einde’.
Shadows start als een lieflijke versie van postpunk à la Joy Division, om dan heel eventjes net niet richting Placebo te gaan en dan toch maar meteen uit te monden in een groot dromerig en dreigend shoegaze-feest. Met een geweldige baslijn, de fraaie stem van Podestà allover the place, nog meer zalige gitaargalore en -fuzz, het totaal geluid ook hier weer kamerbreed en majestueus. Let ook op dat machtige percussie werk en die erg ingenieuze, subtiele gitaarlijn, eens uitgetreden uit het fuzzfeest. Jammer dat de song dan alweer voorbij is. Maar die repeatknop, hé…
Mechelaars hebben iets met de maan. Ze hebben die zelfs ooit proberen blussen naar verluidt. In Moon bezingt Maquillage dit hemellichaam, met snijdende en frêle vocalen van Podestà: “Never miss the moon”. Een rustige flow, met allesbehalve karige keys, en zuinige gitaarfuzz, die naar het einde toe rijkelijk uitwaaiert, terwijl Podestà indrukwekkende zaken met die stem van haar doet.
Drift is ook een bijzondere track. Een dreigende ondertoon en Podestà die meteen inzet op zang, etherisch, meerstemmig met op de achtergrond een zachte melodie en meer op de voorgrond een rijk uitwaaierende fuzzy gitaar. Terwijl zich hier ‘stoemelings’ een perfect huwelijk voltrekt tussen dreampop, shoegaze en pure pop.
Flowers denken we al gehoord te hebben in de recente live-set van de band. Alleszins op slag fan van dit nummer. Een poignante gitaarpartij en -lijn, en Podestà die meerstemmig zingt, over de melodie die én gezellig groezelig en opgeruimd klinkt. Wie vond het ook alweer vreemd dat de broertjes Reid van The Jesus and Mary Chain ook fan zijn van The Shangri La’s? Wij niet hoor. Flowers rockt, snijdt en galmt heerlijk door de speakers. Eentje ideaal voor de live-sets dus, net als Drift, Are You Safe en Shadows overigens.
Closer klinkt als bubblegum pop, in het fuzz en shoegazebad ondergedompeld en verfijnd met dreampop. Of hoe de band hier deze genres weer machtig met elkaar doet blenden. En het klinkt verrukkelijk en urgent. En nooit is het een straf om naar die stem van Podestà te mogen luisteren.
Desire, ei zo na fluisterend gezongen op een zuinige melodielijn, met dan weer kamerbreed uitgesmeerde gitaar- en keyboardtapijten, terwijl de strakke bas van Symoens en diens vocalen, mooi accorderend met die van Podestà. Ons bij de poppy les houden, om ons dan lekker lang onder te dompelen in wat we maar dreamgaze zullen noemen. Géén eindeloze distortion tot gevolg, al had dat gemogen. Maar wij zijn misschien iets te vaak naar Sonic Youth gaan kijken? Desire eindigt een stuk lieflijker en dan zit dit lekkere plaatje van Maquillage er helaas al weer op. Lang leve die repeatknop!
Op vrijdag 3 oktober 2025 stelt de groep ArMOR voor bij De Concertzaak in De Club, aan het Douaneplein in Mechelen. Maquillage wordt daar vergezeld door bands als het Italiaanse Six Impossible Things en het Antwerpse grungy B O I. En ondertussen kan je al flink luisteren naar ArMOR om zo goed voorbereid te zijn op die releaseshow van het album in oktober. Tot dan?
ArMOR is uit sinds 5 september 2025 via Silverback Artists Collective (BE) en Shore Dive Records (UK), te vinden op de gekende streamingdiensten. Je weet wat je te doen staat. Vanaf 3 oktober, op de releaseshow is er ook vinyl.
