Nederlandse indiepop, het is in. Een groep die er wat ons betreft zeker bij de lichting van nieuw talent moet is Maanbar uit Brugge. Een vrij jonge band, maar een die toch al het één en ander bereikt heeft. Zo staan ze dit weekend (28 juli) op de acoustic stage op Suikerrock en natuurlijk is er ook hun ep Uit Het Licht die ze vorig jaar hebben opgenomen met producer/mixer Staf Verbeeck (Gorki, Thé Lau en Absynthe Minded), Xavier De Clercq (Ivy Falls en Poolside Echo) en David Poltrock (Hooverphonic en Monza).
Allemaal grote namen dus, en ook al is namedropping nooit een slechte zaak, hoor je dat deze vier Bruggelingen het menen. Songs uit het leven gegrepen zoals men dat zo mooi zegt.
Mijmeren, twijfelen, beslissingen nemen en vaak met het decor van een grootstad in de achtergrond en dat hoeft niet noodzakelijk Brugge te zijn, zo is Brussel de mooiste ode die onze hoofdstad kan bedenken. “Brussel, de stad met gebreken die ik bemin” zingt zanger Dicky Antoine.
Muzikaal ziet Maanbar zich als een kruispunt tussen Gorki en The War On Drugs, en dat is niet eens zo’n gek gedacht. Integendeel, voeg er voor ons part een portie Noordkaap en zelfs Het Zesde Metaal (weliswaar zonder dat sappige dialect) aan toe, en je zit aardig in de buurt om Maanbar te definiëren…
