Wie had in de hoogdagen van The Ex ooit de link gelegd met een symfonisch orkest? Juist, niemand! Punk en klassiek, valt dat dan te rijmen? Neen, The Ex maakt geen drastische koerswijziging door. Toch is er zowaar een link tussen de band en klassieke muziek. Of toch ei zo na. Op When the Vowels Fall hoor je het zo herkenbare, karakteristieke korrelige stemgeluid van de voormalige The Ex-vocalist en frontman G.W. Sok, samen met componist en multi-instrumentalist Anthony Laguerre die zich vakkundig kwijt van fraaie gitaarpartijen, bas, orgel en drums, aangevuld met meer gitaren van Eric Thomas, drums van Jean-Michel Pirès en vooral met Gradus Ad Musicam uit Nancy (F) een heus symfonisch orkest. Die som der delen is het project L & S.
Laguerre en Sok, L&S dus, werkten al eerder samen in een poging om poëzie, indierock en klassiek met elkaar te verzoenen, met als eerste wapenfeit Filiamotsa in 2015. En nu is er dus When the Vowels Fall.
Nee, het is absoluut geen punk, al wordt er soms een beetje gerockt, bijvoorbeeld in Can’t Breathe en in Utter Matter. Aan dynamiek en ritmiek, niet noodzakelijk steeds op hetzelfde moment, absoluut geen gebrek, aan sfeerschepping ook niet. Sok fluistert, praat en zingt, soms toonvast dan weer net niét, of declameert als een bezetene, gedragen door de knappe composities van Laguerre, subtiel begeleid door de ‘rockmuzikanten’ en het symfonisch orkest Gradus Ad Musicam, gedirigeerd door Francois Legée, dat voor bombast en intensiteit maar toch ook veel subtiliteit zorgt.
In Down Goes to Blue horen we een haast bange en wanhopige Sok, Krant & Schaar is een hilarisch intermezzo, het jazzy A Case of Fire bulkt van de dramatiek, mede dankzij de prachtige melancholische viool van Bastien Pelenc. In Medicine wordt de spanning knap opgebouwd door strijkers en gitaren, met nog meer toeters en bellen. Ook quasi letterlijk eigenlijk.
Oh, ook het ronduit desperate For You, My Love is niet te versmaden trouwens. Of wat te denken van het potige Utter Matter stevig op gang gedrumd door Pirès, en met pakkend klagerige en beangstigende vocals van Sok. Gierende gitaren en machtige strijkers. Sterk!
Toegegeven, de singles overtuigden niet meteen, misschien waren we toen niet meteen mee in het verhaal. Want: al bij een eerste luisterbeurt van When the Vowels Fall zaten we mee in het bad. En die songs die we al eerder hoorden, om bijvoorbeeld Utter Matter niet te noemen, klinken dan plots stukken beter ook.
Wat ons betreft zijn Laguerre en Sok geslaagd in hun missie om klassiek, indierock en poëzie met elkaar te verbinden, het muzikale ménage à trois krijgt zeker onze zege. We kunnen je deze mooie muzikale en poëtische trip dus alleen maar warm aanbevelen. Ideaal als soundtrack bij de komende koude winterdagen!
When the Vowels Fall is uit op Serotine Records/ Tractor Notown, en sinds 23 september te vinden op lp, cd en via de gekende streaming kanalen.
