Olaf Janssens is een man met een zee aan ideeën in zijn hoofd die hij allemaal wil uitwerken terwijl ze nog fris zijn. Helaas lukt dat niet altijd want tussen de debuutplaat The Act van Kowzi en Keep It Quiet zat een pauze van tien jaar. Drukke agenda’s van de muzikanten lieten niet toe om aan nieuwe songs te werken blijkbaar. Janssens besloot het dan maar in zijn eentje te doen zodat hij in alle vrijheid kon werken. Het resultaat is het ondertussen vijfde Kowzi album Almost Out Of Words.
Het zou aanvankelijk een instrumentale plaat worden want Olaf had veel muzikale inspiratie maar geen idee waarover te schrijven. Tot er toch een idee opborrelde en het een album werd over woorden. Het gebrek of het teveel eraan, veel of niets zeggen, opkroppen of zeuren, omslachtig dan wel onbeschoft… Sprakeloos zijn, of toch Almost Out Of Words. Dat instrumentale album is er trouwens ook gekomen onder de naam Sansjens, maar dat is een ander verhaal.
Het werd een iets andere plaat dan we gewoon zijn van Kowzi. Janssens maakt meestal mooie, ingetogen piano composities met subtiele arrangementen maar deze keer klinkt het allemaal iets ruwer, intenser en meer tegendraads. Opener Artificial Inspiration is daar een mooi voorbeeld van. Het nummer heeft een meer bombastisch geluid dan we van Kowzi gewoon zijn en zou niet misstaan in het oeuvre van Elbow. It Goes Without Saying is veel rustiger, zelfs dromerig en zou Brain Eno doen watertanden. Good Boy laat terug het traditionele Kowzi geluid horen, het is een aanstekelijk nummer met een pakkende strofe en catchy refrein.
To Move On is heel andere koek en hakt er stevig in. Het is een dreigend nummer gebouwd rond een rockende gitaar, het refrein is een echte meezinger. Met All Wrong gaat Kowzi een andere richting uit. Het klinkt vrij donker, en gaat over de angst om iets verkeerds te zeggen. Die angst voel je. Het titelnummer klinkt sober met stem, piano en een subtiele soundscape op de achtergrond. Het komt heel puur binnen. One More heeft ook iets donkers, vooral door de manier waarop Olaf zingt. Het is een ingetogen piano liedje met in het refrein een blazerssectie uit de synthesizer die alles wat meer body geeft.
Het kan nog duisterder zoals blijkt uit het ingetogen All They Do, een liedje over verlies. Keep Telling zou een vrolijk deuntje moeten zijn over een zeurend koppel, maar ook deze track klinkt in de strofes triest. Gelukkig is er het positieve refrein dat een knap tegengewicht vormt. Afsluiter Where To Begin is opnieuw een unieke pianosong vol weemoed. Over niet weten waar te beginnen, zowel in het leven als in het vertellen van je verhaal.
Olaf Janssens is een van die Belgische singer-songwriters die de kunst kent om het perfecte nummer te schrijven met een dijk van een strofe en een pakkend refrein. Dat heeft hij hier ook gedaan. We voelen echter een zwaarte in de meeste liedjes en dat zijn we niet gewoon van Kowzi. Almost Out Of Words laat dan ook een andere kant horen van dit project en dat maakt dit album zo boeiend en avontuurlijk. Het is duidelijk dat Olaf nog veel te vertellen heeft, met muziek en met woorden.
