Leen De Haes groeide op met haar ouders lp-verzameling uit de sixties en seventies, met bands als The Beatles, Bruce Springsteen, The Mamas and The Papas, Abba en Dolly Parton. Dat is ook te horen in haar eigen songs die ze uitbrengt onder de naam Katy Too. Haar vorige album Nine Lives, dat ze inblikte met Wigbert Van Lierde achter de knoppen, verscheen in 2016, het was dus hoog tijd voor een nieuw album.
Fortysomething nam De Haes op met producer Sam Pieter Janssen (And Then Came Fall, DRIFTWOOD., Clairval, S.J. Hoffman) in de Great Oak studio in Rotselaar met Simon Casier (Balthazar) op bas, Steven Van Gelder (Hydrogen Sea, Lady Linn) op drums, Peter Lesage (Ertebrekers, Filip Kowlier) aan de keyboards, Bart Boonen (Barbara Dex, The Pop Gun) op elektrische gitaar, Chantal en Steve Kashala verzorgen de backing vocals.
Het is een persoonlijke plaat geworden waarin we worden meegenomen in de wereld zoals Leen die ervaart als veertiger. Ze gooit de dingen overboord die niet goed aanvoelen, blijft trouw aan zichzelf, gaat het conflict aan met de tijd, vindt rust vinden in de natuur, is gesetteld en is er zich van bewust dat dood en bedrog steeds uit onverwachte hoek komen.
Katy Too levert tien mooi composities af waarin we ouderwets vakkundig songschrijvers talent horen. Haar nummers ademen allemaal pure Amerikaanse folk, country en poprock invloeden uit. Leen heeft dan ook een stem die perfect binnen deze genres past, het is een perfecte match. Fortysomething is een puur, oprecht album waar we ook echt vakwerk op te horen krijgen.
Had Leen dit album in Amerika uitgebracht dan kreeg het zeker en vast enorm veel aandacht. Of in dit vlakke land de interesse in deze Amerikaans-getinte sound zo groot is, valt te betwijfelen. Ze levert echter een heel straffe plaat af met knappe nummers die staan als een huis.
Katy Too stelt haar nieuwe plaat voor op:
22/03 – Staminee De Living, Heist-op-den-Berg
26/03 – Oka Centrum, Kalmthout
23/04 – ’t Smiske, Asse
