Gitarist, ontdekkingsreiziger, improvisator, collaborateur én eenzaat die Jürgen. Na samenwerkingen met o.a Mauro, Karen Willems, Eric Thielemans, Joachim Badenhorst en konsoorten, wilde hij terug naar z’n essentie; hijzelf en z’n gitaar. Dat hij zich daar goed voelt mag duidelijk blijken uit de titel van z’n nieuwste solo album, die zelfs herhaaldelijk voorkomt op de hoes.
Met niemand rekening houden en aan niemand rekenschap moeten geven, werkt klaarblijkelijk bevrijdend voor de avontuurlijk ingestelde muzikant. Hij gaat voor deze release weer in zee met het Gentse Bwaa Records, waarop hij reeds het Rapper! album met Karen Willems dus én een ander solo album Can We Go Now ? (een contradictorische titel in vergelijking met het huidige album) uitbracht, en die ons ook al ander moois schonken van o.a Yùrt, Kreis en Suura bijvoorbeeld.
Een man en z’n gitaar dus, maar ga vooral niet aan pakweg Bob Dylan denken nu. Jürgen bepotelt z’n gitaar zoals Magellaan de wereldzeeën bevoer en dit zonder al teveel opsmuk en effecten. Dat gaat van experimenten met staccato noten en boventonen (Kid B), prachtig harmonisch en disharmonisch getokkel in de titeltrack, freakfolky stijloefeningen (Barbés), iets dat met een beetje goeie wil als bluesy beschouwd kan worden (Gatto Di Polvere) tot compleet abstracte freejazz (Or Not) en zoemende insecten (Let Us).
Zes tracks dus voor de al even avontuurlijk ingestelde luisteraar, verkrijgbaar op cassette en digitaal via Bandcamp.
