Twee jaar na Mean Girls, haar officiële ep-debuut als solo-artieste onder haar alter-ego Ivy Falls, is Fien Deman terug met een nieuwe ep, The Light. De Gentse leerden we kennen als de dromerige frontvrouw die subtiele electro laat baden in ontwapenend engelengezang. Vooral op een podium wist Fien ons al te hypnotiseren. Benieuwd of ze daar op plaat opnieuw in slaagt.
Een behoorlijk imposant lijstje collega’s stond te drummen (wat een teringherrie zeg) om te mogen meewerken aan haar project wat een voor 100%-geesteskindje van Deman is geworden. Daan Schepers en Jasper Maekelberg van ondermeer Bazart en Balthazar, Pieterjan Coppejans van Eefje De Visser, Sebastiaan Van den Brande van Amatorski en Dijf Sanders van zichzelf hebben op deze manier de nieuwe ep beïnvloed.
Het is het moment om de Ivy Falls band even voor te stellen: Trui Amerlinck (Tsar B), Jasper Morel (Black Box Revelation) en Simon Raman (Steiger). Tekstmatig bezingt Fien het voortdurende gevecht om te kunnen beantwoorden aan het verwachtingspatroon dat ons allen vaak in een wurggreep houdt. Hoe vertaalt het zich muzikaal?
Bottles laat meteen al een rijke, diepe sound horen, meer electro maar daarom niet minder song, wel integendeel. Fien stuwt het nummer in het refrein en zorgt voor een melancholische drive die we kennen van bij SX. City is nog een tandje groovier en geeft een duidelijk visitekaartje af van de sound waarmee Ivy Falls zich in 2020 wil presenteren. De keyboards in dit knappe nummer doen ons denken aan de sound die The Cure kenmerkte ten tijde van Japanese Whispers. Zou Fien die plaat in haar platenkast hebben? “Get a hold of it, take a break from it. Baby we’re just growing.”
Tijdens Thunder dondert een meer typische Ivy Falls van de klif. Maar in het tweede deel van de song verandert het klimaat van een onschadelijk kabbelend liedje naar een dreigende electrodrone. Die overgang is erg knap uitgevoerd. Fight Me past perfect in het geschetste kader maar moet teveel vechten en trekken om het nummer een natuurlijke flow te geven. Iets te geforceerd toch. Van de vibe en teksten in Overnight zijn we ook niet meteen wild. “Overnight they don’t see what I see in your eyes. Overnight I feel soft but brighter then sunrise.” Ook hier weer weet het tempo in de song ons finaal over de streep te trekken. Waren we immers niet een heel klein beetje aan het heupwiegen?
Het titelnummer tenslotte is erg ingetogen maar pakkend en bedwelmend tegelijk. Ivy Falls zet de kroon op het werk van een rijk gedrapeerde ep die progressie, zelfvertrouwen en een paar erg boeiende electropopsongs bevat. Fien is vooral live een absolute aanrader. Je kan de band aan het werk zien in de Handelsbeurs in Gent (29 januari) en het Leuvense Depot (4 februari).
“Though I’m not sure whether we’ll ever manage the craft of fueling the light when it’s needed, let’s pretend that we do or at least we once will.”
