Bij het zien van de albumhoes van Persis, de nieuwste van het Italiaanse IRAN, krijgen we meteen het gevoel de weg naar een uniek avontuur in te slaan. De acht vooraanstaande muzikanten uit de elektronische/avant scene die aan dit album meewerken, zien het als een herinterpretatie van het vorige album uit 2020 Aemilia.
Namen als Luigi Ceccarelli and Elio Martusciello zeggen ons misschien niet zoveel, maar het zijn prestigieuze, componisten en grondleggers van de elektronische muziekscene in Italië.
Openingsnummer Sohan brengt een zeer weidse sound afgewisseld door opzwepende ritmes. Die ritmische obsessie horen we ook in Xenopolis en Aral waarbij we een mash-up krijgen van oosterse vibes en flarden postrock.
De sfeer op nummers Rekweem en Acanthus roepen dan weer roesopwekkende beelden op van desolate landschappen op een verlaten, stervende planeet.
Het experiment staat vooral centraal in de ambient glitch op Oh My Blast zoals Aphex Twin dit als geen ander kan en bereikt een uitdagend en overweldigend hoogtepunt op het Regium Lepidi Revisere. De springende beats en bleeps worden hierbij gemixt met een chaotisch saxofoongeluid.
Bam, la frana vat tenslotte alle gebeurtenissen en impressies in dit apocalyptisch ‘Ghost In The Shell’ verhaal op gepaste wijze samen.
