Het album Hypnos is er eentje dat je wakker schreeuwt. Het is een dodelijke dans tussen angst en zelfzekerheid. Een duidelijke rebelse schreeuw die je beenderen doet ratelen. Ramses gaat de pijnlijke confrontatie met de werkelijkheid aan. Met de muziek plooit hij de vaste waarden van de realiteit. Het is een sterk en subliem conceptueel album. Geen verzameling hitgevoelige singles, maar een echt verhaal. Het nieuwe album Hypnos is scherpzinnig en vurig!
Ding Dong, een nummer dat inspeelt op al je zintuigen, een chaotische schreeuw die de werkelijkheid waarin we leven op een heerlijke manier reflecteert. Opzwepende drums en scheurende gitaren. Ode To The Night, is een energiek en meedogenloos nummer. Vanaf het begin weet je meteen dat er iets op je staat te wachten. Het nummer heeft iets weg van een sinister, ambigu figuur die ergens in een donker steegje op je staat te wachten. De stemmen op de achtergrond komen rechtstreeks uit de betere horrorfilm. Opzwepend en geniaal!
De interludes vormen een verhaal op zich en bieden de luisteraar een moment van rust. Nihilistisch, dramatisch en toch rustgevend. Used To Be, doet je denken aan de tijd die ooit geweest is en verloren is gegaan samen met de kinderlijke onschuld en dromen. De bas en drum zijn de strakke ruggengraat voor de overheerlijke, poëtische woorden. Een lied dat doordrenkt is van Sehnsucht. Johan Wolfgang Goethe zou trots zijn op deze hedendaagse opvatting van de leegte van het leven. Vervlogen met de tijd. Een vurig nummer dat erg goed zou staan op elk podium! Interlude 2 “You are a romantic, you prefer dreaming about the day, during the day, rather than living the day. And that is more romantic than it is depressing and it is too fucking optimistic for a pessimist.” “Love is a bandaid we don’t want to rip off. It is a piece of solid ground on which we built a bit of happiness.”
Terrified, geeft je een geweldige goesting om de longen uit je lijf te schreeuwen. Een krachtig nummer dat iedere mens angst zou kunnen inboezemen. Het nummer zit perfect in elkaar: snappy drums, de zwaartekracht van de bas is massaal. Elk woord dat Ramses hier overheen zingt is geloofwaardig, gaande van sublieme zachtheid tot verwoestende, angstige schreeuwen. Onrustwekkend echt!
Met Could It Be Worse dramt het heerlijke lawaai lekker verder! Het is een nummer dat ons meesleurt doorheen akelige dimensies. We zijn blij dat we eindelijk nog eens iets zo energetisch en zo perfect kunnen beluisteren. Voor iedereen die van noise houdt, dit is het album waar je naar op zoek bent!
Ghostess scheurt je helemaal los van de “reële wereld”. Het nummer overschrijdt moeiteloos alle grenzen en is, ondanks alle noise, meer dan radiowaardig. Wat een opbouw en een onweerstaanbare compositie. Ghostess, een vluchtige ongrijpbare liefde onder het maanlicht. Nightcap is een bezeten en gedreven nummer. Hier toont de band hoe het vlot alle stijlen kan aannemen. De stevige rock wordt ondersteund door vuile underground rap met een Britse toets. Het nummer voelt aan als het simpele leven van een hardwerkende mens. Of eerder als een studentennacht gevuld met black-outs, agressie, verwardheid en nog meer drank.
Weaving Through, de interlude gaf al aan dat we vanaf dit punt naar black-outmodus overschakelen, volledige weg van de wereld. Het geeft wijsheden en waarheden weer, die je slechts vindt wanneer je helemaal weg bent van de wereld. Als een aangename “bad trip”.
Vampires begint met een heerlijke overduidelijke FUCK! RUN RUN RUN RUN!!!! Een perfect hoogtepunt van een schitterende plaat! Een song met een ernstige psychotische ondertoon. De Vampires zijn een mooie metafoor voor alle verschrikkelijke angsten van het leven. Keep the best for last? Absoluut waar als we over de nieuwe plaat Hypochristmutreefuzz praten. Vampires gaat diep en ver. Echter dan dit kan niet!
Hoe beschrijf je met muziek, op een zinvolle manier, de leegte van ons bestaan? Daar heeft Ramses Van den Eede een antwoord op, beluister het mind altering album Hypnos van Hypo! Het is een album dat grootheid uitstraalt zonder daar naar op zoek te zijn. Big ups!
Stef Vandevelde
