Tijdens de tournee voor Hydrogen Sea’s debuutalbum In Dreams, hadden PJ Seaux en Birsen Uçar soms te kampen met technische problemen door een eigenzinnige laptop. Daarom wilde het duo er voor hun volgende album Automata niet meer op moeten rekenen. In de plaats ervan lieten ze zich omringen door topmuzikanten Patricia Vanneste, Joris Caluwaerts en Steven Van Gelder. Door het coronavirus was het duo echter terug genoodzaakt om samen nieuwe nummers te componeren. Het resultaat is deze Symbiosis ep met vijf pure Hydrogen Sea songs.
Alle nummers werden gecomponeerd op piano en achteraf werd er niet veel meer aan toegevoegd behalve de betoverend mooie stem van Birsen. De belangrijkste inspiratiebron waren de lange wandelingen in de natuur die het duo maakte. Het was voor hen een manier om te proberen hun ontluikende gevoelens van eenzaamheid en vervreemding te verdrijven in tijden van afgesloten isolement.
End Up, dat oorspronkelijk op de debuutep Court The Dark stond, krijgt een tweede leven, voor een deel omdat deze mooie, dromerige song gebruikt werd als begintune van de tv-serie Black-Out. Het past perfect bij de andere vier nieuwe nummers omdat je ook hier het duo in zijn puurste vorm hoort.
Already opent de ep in schoonheid. Het lijkt wel of Hydrogen Sea door de natuur walst in deze song. De knappe singles These Days en Indigo World hadden ons al diep geraakt. Beide nummers zijn uniek door de warmte en de persoonlijke aanpak van Birsen en PJ.
Dan is er nog het ontroerend mooie The Wait Is Over dat de ep afsluit. Het is misschien het puurste nummer op het album dat ook het meest raakt. Op het einde van deze knappe song hebben ze nog een positieve boodschap voor iedereen: “Whatever happens we will get through.”
Met Symbiosis bewijzen Seaux en Uçar dat ze geen toeters en bellen nodig hebben om mensen te raken. Het is een prachtplaat geworden met wondermooie nummers.
