Als het Mexicaanse hardelectro-duo Hocico op een podium verschijnt, laten ze een wervelwind van beats en adrenaline op je los. Shalom From Hell Aviv – Blasphemies In The Holy Land Part 2 bundelt deze tomeloze podiumuitspattingen in een nieuw album, in navolging van hun eerdere album met livenummers Blasphemies In The Holy Land.
Scars is er eentje die ons altijd wat aan Hellraiservan Suicide Commando doet denken: de melodieuze, eenvoudige hoge synthlijn die opent en doorheen het nummer blijft zweven, waarbij de sterk staande beat je meesleurt in een verslavend ritme. Hoewel dit nummer niet echt tot een uitbarsting komt.
Qua opzwepende nummers werden Sex Sick, No One Gets Out Alive en A Fatal Desire uitgekozen. De harde up-tempo techno-invloed vind je terug In The Name of Violence en Poltergeist. Deze laatste ook voorzien van knotsgekke computersounds die ze voor ons echter evengoed achterwege hadden mogen laten.
Een portie agressie vind je zeker terug in Bite Me! Je wordt in hoog tempo meegenomen in een bittere melodie, voorzien van industriële klanken die voor spanning en melancholie zorgen. Een sterke wervelwind op dit album!
I Abomination blijft een bizar nummer met chaotische sounds. Geen greintje logische opbouw. Volop verwarring zaaiend. Heerlijk wanneer een band er in slaagt dit voor mekaar te krijgen.
Ook enkele van hun donkerharde nummers zoals Heart Attack en Dead Trust kregen een plaats op dit album. Een grote dosis pure elektro vind je terug in Forgotten Tears, een erg toegankelijk Hocico-nummer dat het goed doet op eender welke dansvloer!
Hét nummer van het album is voor ons Tiempos de Furia, duister en hard, waarin het ware temperament van een echte furie voelbaar is. Alles verwoestend, rechtdoorzee, zonder achterom te kijken raast dit nummer door je heen!
Het iets makkelijker verteerbare, knappe nummer Twist The Thorn sluit het album af en het is duidelijk: live-opnames zijn voor Hocico een meerwaarde. De muziek die ze maken, heeft het ‘afgelijnde, afgeborstelde’ studiowerk helemaal niet nodig. In tegendeel, de kracht en energie die ze op een podium hebben, konden ze hiermee ook echt weergeven in deze verzameling van sterke nummers. De stem van Aicrag blijft toch ook wel echt iets bijzonders: de vanzelfsprekendheid waarmee hij ruwheid en agressie in de nummers inbedt met zijn shouted vocals blijft indruk maken.
Het creatieve werk van keyboardmeester Racso Agroyam en frontmonster Erk Aicrag gevat in 15 nummers, slaagt er zowaar in om de sfeer van een Hocico-optreden in je woonkamer binnen te brengen!
Na meer dan 20 jaar samen op het podium te staan, brachten deze heren een knap album uit dat in een oplage van 1000 exemplaren verschijnt op het Out Of Line Music label.
