Na vier Buurman-platen heeft Geert Verdickt, zanger en songschrijver van de band, een soloplaat ingeblikt. Verdickt moest dit album alleen maken omdat hij er zijn break-up op verwerkt. Samen met producer Jeroen Swinnen en technicus/multi-instrumentalist Yello Staelens trok hij naar het afgelegen Inishbofin in Ierland. Geïsoleerd van de buitenwereld, in een rudimentaire studio, componeerden ze een breekbare soundtrack over deze overgangsperiode in Verdickts leven.
Het is geen sombere plaat geworden ook al gaan de songs vooral over hartzeer. Elk nummer bulkt echter ook van de hoop. Het beste voorbeeld hiervan is de single Elk Einde Is Een Nieuw Begin. Hoewel de tekst op zich vrij zwaar is, klinkt de muziek eerder vrolijk. Het is duidelijk dat Verdickt uit een donkere periode is gekropen en het verdriet van zich af heeft geschreven. Hij ziet echter licht aan het einde van de tunnel.
Muzikaal staat dit solo-album niet zo ver van wat Verdickt met Buurman maakt. Alleen zijn de arrangementen redelijk basic gehouden zodat de teksten nog sterker binnenkomen. En ja, die teksten zijn heel persoonlijk en confronterend. Het is dan ook volkomen begrijpelijk dat Geert Einzelgänger alleen moest maken en niet met Buurman.
Einzelgänger is bovenal een heel mooie plaat geworden. Verdickt maakt hele knappe composities en tekstueel gaat hij altijd heel diep en dat is hier niet anders. Alle songs raken je tot op het bot. Dit is een pure plaat geworden waarop Verdickt zich volledig bloot geeft en dat levert pareltjes van songs op.
