Kortrijk gaat het de strijd aan met Bordeaux, of anders gezegd, Freddie And The Vangrails en Amphetamine Penis delen een single (vinyl natuurlijk). Beide bands houden van een stevige portie punkrock, opgeleukt met een net zo stevige portie alcohol.
Freddie And The Vangrails leveren drie nummers, die niet op hun langspeler staan, af op hun kantje. Twee snelle nummers, als een Antiseen op speed, die een goed beeld geven van hoe de band ook live klinkt. I Hate It Here en Blame It On The Coffee zijn al gedaan alvorens we door hebben dat ze zijn begonnen. Of zo snel als Freddie zijn pint binnen kapt. Tot hij er een paar teveel binnen heeft en het wel wat trager mag. Daarvoor dient My Dad’s A Fuckin’ Alcoholic. Een Flipper-riff, gebroken glas, een gebroken stem en nihilistische woede. Rauwe punkrock als remedie tegen het dronken worden, zijn, of geweest zijn.
Amphetamine Penis komt uit Bordeaux en bestaat uit mensen die eerder of nu bij bands als JC Satan, The Fatals, Destination Lonely, White Niggers en Kung-Fu Escalator spe(e)l(d)en. Hun twee bijdragen (Broken Glass en I Don’t Like You) klinken al net zo rauw en mensvriendelijk. Alles in het rood en gaan, met schreeuwerige zang en snerpende gitaren. Waarom zou het gelikt moeten klinken? Drink er nog een paar, dan heb je er geen last meer van. Dat is de houding van deze band, die daardoor perfect past op Never Trust Hippie en als sparring partner voor Freddie en zijn bende.
Tweehonderd zwarte en tweehonderd witte singles werden er geperst, te verkrijgen op een van hun microfoonstandaardafbraakparties of via hun respectievelijke Facebook en bandcamp pagina’s.
https://www.facebook.com/nevertrusthippierecords/
