Een paar maanden geleden maakten we kennis met het Antwerpse trio Filthy Vince, die hun muziek omschrijven als “altenative gar(b)age synthstonerrock”. De band laat zich inspireren door Idles, Blur, Stoned Jesus, Queens Of The Stone Age maar ook door Daft Punk. Alle voorgaande konden we wel ergens horen in hun debuutsingle Rabbit Style (die ook terug te vinden is op deze ep), invloed van Daft Punk hoorden we niet, behalve misschien dan dat er in het nummer een bas sequentie zit. We waren benieuwd wat het trio nog in petto had.
Opener Favourite Way To Die is een binnenkomer van formaat. Knallende drums en gierende gitaren vliegen ons om de oren. Op het einde van een nummer horen we iets dat lijkt op een didgeridoo en die past perfect in deze stevige song. In Let’s Unite horen we dan toch de invloed van Daft Punk met een aanstekelijk intro, die ook best van De Staat had kunnen zijn. Verder echter vooral krachtige gitaren en zanger Tim Wuyts die zijn strot bijna kapot roept. Een zalig, smerig nummer.
Op afsluiter Red Hole laten de Antwerpenaren zich van een totaal andere kant zien. De distortion pedaal wordt even aan de kant gezet (naar het einde toe mag deze terug meedoen) en Wuyts zingt meer ingetogen. Laten we het de bluesy kant van Filthy Vince noemen, die we totaal niet zagen aankomen, maar die toch zeker te pruimen is.
De mannen van Filthy Vince hebben een verrassend ep’tje gemaakt. Drie stevige, catchy nummers en een bluesy ballad die ons serieus heeft verrast. Niets dan lof voor Filthy Vince.
