Geen idee waar hun naam voor staat. En de titel van hun debuut-ep doet wenkbrauwen fronsen zoals enkel die van 007 Roger Moore dat konden. Ritme? Langs de oevers van de Schelde? Doen wasvrouwen daar nog de was in? Zit er nog vis in? Het zijn en blijven raadsels maar FC Atlaska lost ze op, zomaar, in dit.
Ze komen uit Gent en Gavere en zijn dus héél Oost-Vlaams en ze bewijzen meteen dat de Schelde kolkt en draait in I See You Turn East, want daar zitten dansende derwisjen in en ook wat oosters en wat van Eno.
Héél jazzy en héél laat klinkt Two Moons Away en voor wie er dan nog aan mocht twijfelen: FC Atlaska maakt soundscapes maar verwacht geen Toeristische Rondvaarten Langs Allerlei Scheldeboorden, volume 132. Want in Sergio (de soundtrack bij een Tarantino-western) gaan de Goeie en de Slechte het nu voor eens en altijd uitvechten, vuurijzers branden op heupen. Maar de song is volgens hen geïnspireerd door het Vlaams-Brabantse muzikale fenomeen Serge Quisquater, waarom weten we ook niet.
En Tajine With Valeir klinkt zoals een tajine hoort te smaken, kamelen die door woestijnen dwalen en nukkig hun bulten ophalen bij de vraag “Hebben jullie geen dorst?”
Nee, met het ritme van de machtige Schelde heeft dit niks te maken maar we gaan nu wat vrienden in Hollywood bellen – we zijn rijk en succesvol en hebben zo onze connecties – zodat ze eens komen luisteren. Hier zitten soundtracks in.
