Deze obscure soundscape komt ons uit Montreal in Canada aanwaaien. Marie Davidson en Pierre Guerineau vormen samen deze groep onder de naam Essaie Pas. New Path is los geïnspireerd op het sciencefictionverhaal A Scanner Darkly van Philip K. Dick, een Amerikaanse cultschrijver die zijn drugsverslaving en psychiatrische problemen kon ventileren door sciencefictionverhalen te schrijven.
Het album begint met twee minimalistische zachte nummers die ergens zweven tussen loungy coldwave, electro en softhouse. Lichte hypnotiserende songs met een toffe beat die ons wel aanstaan. De tweede track Futur Parlé is zo een type nummer die ons doet wegdromen naar een dansvloer in een Morodiaanse Metropolis. Dit smaakt naar meer, want er staan zes nummers op deze plaat. Echter halverwege het album geraakt het niet veel verder dan een soundtrack van een goedkope sciencefiction B-film. Het einde van deze schijf kan je zelfs niet kwijtgeraken als aftiteling voor het laatste seizoen van The X-Files.
Een beetje een wrang gevoel blijft over, de eerste twee nummers geven ons zin in een toffe excursie, maar dan moeten we de afrit nemen naar vlakke tonaliteiten die een desolaat maanlandschap schetsen met een gps-stem die uw instructies geeft waar wel en niet te rijden in deze één tint grijze tunnel zonder verlichting .
Misschien is het wel de bedoeling de drugsparanoia van Philip K. Dick zo op te roepen ? Eerst het extatische van een drugstrip en dan de cold turkey, dan klopt het plaatje wel.
Cold music noemen ze het zelf , wij krijgen het er niet warm van, het laat ons zelfs koud.
