Een Gents trio met leden uit Wallace Vanborn, Stadlander en John Ghost dat sinds 2017 actief is en reeds twee singles en een ep op ons losliet. Nu komen ze op de proppen met het album Tra. Net als de ep From The Molten Vaults telt het album slechts drie tracks, maar ze zijn langer in tijdsduur.
Er wordt volgens Consouling normen dus instrumentale en donkere pracht tentoongespreid, maar met een variatie aan invloeden en sferen. Opener Crest vangt rustig aan met soundscapes, weidse, herfstige tokkelgitaren en warme jazzy triphop drumgrooves, tot halverwege de teneur omslaat naar hitsige psychedelische postrock.
Ent is goed voor een diepgaande luistertrip van bijna een half uur, waar dubby bas, rimshots en melodieuze phaser gitaren in eerste instantie de melancholie inkleuren, naadloos wordt er echter opgebouwd naar 90’s kippenvel dat ook weleens veroorzaakt werd door heerlijke combo’s als daar zijn Wipers, Valina, Fugazi en dichter bij huis Massis, Generator en Cabron bijvoorbeeld. Dat ‘ooraal’ feestje wordt dan evengoed weer neergelegd ten behoeve van beklemmende weemoedige en harmonische drones die gaandeweg gezelschap krijgen van tribaal aandoende drums om dan weer even in crescendo te gaan naar een muur van gitaargrandeur. Het lijkt een poging tot het muzikaal vertalen van emoties die bij een bombardement komen kijken: het in spanning schuilen en afwachten, de toenemende angst, de terreur zelf, het verweesd en verdrietig achterblijven erna met degene die de aanval niet hebben overleefd mét terechte woede tot gevolg. Deze sonische rollercoaster glijdt eerder dan denderen en maakt de dolle rit eens zo aandoenlijk.
En dan moet de titeltrack nog komen, die wordt ingezet met pizzicato flageoletten op gitaar, mooie geluidsabstracties op de achtergrond en een wonderschone baslijn. Als de drums erin knallen wordt het een complex dynamisch groove-feest van de ziel. Wat een track, wat een plaat! Een totaal Gentse bedoening zo blijkt want Koen Gisen stond garant voor de opnames en productie, dat die dan ook nog eens top notch is, is dan een evidentie.
In een steeds ziellozere, geformatteerde samenleving is bij ons de behoefte aan dit soort muzikaal uiting geven nóg belangrijker geworden. Er zijn uiteraard al verscheidene pogingen gedaan, maar Tra komt toch weer héél dicht in de buurt bij de ultieme soundtrack bij een nog te maken film over de mensheid, het egoïsme, de uitwassen van overproductie en consumptie, de zinloosheid van haat en het belang van de liefde.
Op vinyl bij Consouling Sounds – Spotify
