Ed Nolbed, één van de vele schuilnamen waaronder multi-instrumentalist annex geluidsarchitect Jürgen De Blonde opereert, komt weer aan de oppervlakte na enkele jaren radiostilte. Radiostilte onder de naam Ed Nolbed to be precise. De Blonde staat immers bekend als een muzikant die lijdt aan een goedaardige vorm van hyperproductiviteit. Bijgevolg in het bezit van een discografie om zestien keer u tegen te zeggen. Vooral actief onder de naam Köhn en bekend als de motor force van de onvolprezen De Portables. Aan de vele projecten en zijsprongen gaan we ons niet wagen of deze review komt nooit op gang.
Van vele markten thuis en opgezadeld met een interessesfeer zo breed als de stille oceaan, mikt De Blonde als Ed Nolbed lo-fi tunes de wereld in. Ruwe en schetsmatig klinkende songs die weinig meer aan boord hebben dan de essentiële essentie. Zo ook op het nieuwe album Breaking Up Is Never Easy, I Know. Qua titel een dijk van een ABBA-referentie. Alles werd geregistreerd met een 4-track recorder. Op minstens enkele plaatsen die bezwaarlijk als professionele studio kunnen omschreven worden.
Op de plaat: veel ruis, gekraak en ander omgevingsgeluid. Soms hoor je met een zucht de recorder afzetten eens het nummer afgelopen is. Die onversneden morsigheid staat in schril contrast met de haast klinisch-perfecte afwerking die het andere werk van De Blonde kenmerkt. Soms is het goed om je eigen antidotum te zijn. Zolang je dat niet in de hoofdstad van Zuid-Schizofrenië doet aanbelanden, is dat een hoogst verdedigbare keuze.
“An album about letting go, picking up, finding hope, losing hope, hurt, healing, anger, reflection, inspiration, desperation” zo staat er in de info. Kortom: een plaat met hét leven als thema, verloren en gevonden liefdes in het bijzonder. Start, logischerwijs op één geplaatst, geldt als een publieke biecht over verkeerde keuzes. Gevolgd door twaalf nummers geïnspireerd door dezelfde emotionele rollercoaster.
De verschillen in mood en uitvoering van de onderscheiden songs zijn soms groot. Geen probleem want van de 13 nummers op deze rauwe conceptplaat zakt er niet één door het ijs. Integendeel. Good Vibrations, geen cover van de bejaarde strandjongens, en het psychedelische Battle Your Demons deden ons wel het meest op de repeat-toets duwen.
Breaking Up Is Never Easy, I know is een ruwe diamant die best ongeslepen blijft. Zonder twijfel één van de betere Belgische albums van dit jaar. Fysieke exemplaren (vinyl) zijn beperkt beschikbaar via Almost Halloween Time Records. 100 stuks, allemaal voorzien van een half afgewerkte hoes die wacht op, euh, ‘personalisatie’ door kunstenaar Luigi Falagario die met eigen ideeën en/of uw suggesties qua afwerking aan de slag gaat.
Dat wordt honderd maal een pièce unique dus. De download is via Bandcamp in oneindige aantallen beschikbaar voor de mensheid aan de ronder dan ronde som van 10€. Sterk aanbevolen.
