We houden er ons aan om regelmatig eens te gaan magneetvissen in de duistere elektronische muziekpoelen. En ja, het Belgische Dead Man’s Hill liet zich met Inner Journeys Through The Living Temples Of Water op een soepele wijze naar de oppervlakte lepelen. Tot onze verbazing is Dead Man’s Hill al sinds 1998 actief. Bart Piette, ook bekend onder de naam Piette Yetayi is de man achter Dead Man’s Hill. De catalogus aan reeds uitgebracht muziekmateriaal onder deze noemer is dan ook meer dan goed gevuld.
Inner Journeys Through The Living Temples Of Water is een duistere, meditatieve trip waar waterbronnen centraal staan. Het mysterieuze geluidspalet van dit album bestaat uit grommende drones en soundscapes waar tussenin een enorme verscheidenheid aan klankconstructies toegevoegd worden. De rituele dark ambient wordt ingekleurd met keelzang, klankschalen, fluit, piano, percussie en veldopnames. Piette duwt het geluid van kabbelend (bron)water doorheen de vier tracks waardoor een raadselachtige rust ontstaat.
Dit uitstekende album werd een klein jaar geleden uitgegeven maar vond (gelukkig) langzaam zijn weg doorheen het elektronische moeras. Dead Man’s Hill zal zeker in de smaak vallen bij de liefhebbers van duistere rituele uitwasemingen zoals Emme Ya, Druha Smrt, Apoptose, Sephiroth en Ashtoreth. Bart Piette schenkt het zo kostbare water, bron van alle leven, een respectvol en meditatief eerbetoon. Inner Journeys Through The Living Temples Of Water is een release om diep in te verdwalen en zeker te koesteren.
