Hij is niet aan zijn muzikale debuut toe, want verteller/componist/zanger Johan De Kort schreef al talloze nummers voor andere artiesten zoals Els De Schepper, Amaryllis Temmerman en Yasmine, en toch is Kosmos het debuutalbum van De Kort. Samen met producer Geert Vanbever (die samenwerkte met o.a. Rudy Trouvé en Lionell Horrowitz) stuurt hij met dit album acht Nederlandstalige nummers de kosmos in.
Met een bijna tropische zwoelheid, draait De Kort ons helemaal binnen met 36°: een idyllische verliefdheid wordt prachtig bezongen langs de winters in haar ogen in de 36° van haar lichaam.
Grimmige gitaren en een ingetogen zanglijn horen we in Vrijgezellenfeest. Een feestje met afwezigen, alcohol en tranen. De kracht van De Kort wordt al snel duidelijk: hij giet alledaagse gevoelens en gebeurtenissen in zijn nummers, die hij moeiteloos en vol emoties in de knapste verwoordingen zingt.
“De kosmos geeft en de kosmos neemt. Wie weet is het vandaag aan jou.” De titeltrack is niet meteen onze favoriet, wellicht omdat er net iets te veel ‘woho’-deuntjes in verwerkt zitten. Verder wel een erg toegankelijk meezingnummer. Ook Ver Weg Van Huis laat ons met eenzelfde gevoel zitten: het nummer draagt in tekst, maar ook in het geluid van de toetsen en drums, heel wat te nadrukkelijk aanwezige nostalgie mee, die wel even gebroken wordt met de spoken vocals. En nostalgie brengt ons meteen bij heimwee, die we in Eline horen: de heimwee naar de onuitgesproken liefde en de drang om jaren later de kans te zoeken dit toch nog onder woorden te kunnen brengen.
Een verhalenverteller is hij en vertellen doet hij meer dan zingen in Eerste Stap. Muzikaal eenvoudig in mekaar gezet, maar hét bewijs dat goede muzikanten niet altijd veel meer nodig hebben dan hun stem en een akoestische gitaar. “Kom ziel, toon nu aan de wereld hoe het moet en zet de eerste stap…” Knap!
Stereo was het eerste nummer dat wij leerden kennen van De Kort. Een track die onder ons vel kroop, want je kan de flanellen benen, de breekbaarheid van de kater van een verloren liefde bijna aanraken. “Ik wil je niet”. En toch is het deze die wij net echt-echt zo graag hebben.
In Donker wordt de ene pessimistische gedachte na de andere in een optimistisch muzikaal kleedje bezongen. “Waar is dat lampje dat altijd aan blijft?” Knap!
Die kleine ster die schittert in de Kosmos? Het is De Kort. Af en toe flakkerend en misschien nog twijfelend over de baan die hij zal volgen, maar ongetwijfeld stralend, daar zo ergens in de buurt van Spinvis, Kommil Foo, Kris De Bruyne of Frank Boeijen.
Kosmos kan je beluisteren via alle digitale streaming kanalen. Het album aanschaffen kan via de website van De Kort.
