Het derde album Red Mile van het Canadese collectief Crack Cloud blijkt na enkele beluisteringen een ware uitdaging. De strakke punkfunkstijl uit hun vorige albums deed nog denken aan The Rapture en !!!, maar nu bewandelen ze met wispelturige slackerrock en overweldigende geluidsexperimenten andere paden. Ze betrekken hierbij ook vele multimedia artiesten om hun visuele verhalen te benadrukken.
Openingsnummer Crack Of Life brengt een subtiele, soulvolle start die plotseling doorspekt wordt met een gestoorde, bezwerende samenzang en vreemde gitaarriedels. Op de single The Medium zijn vervolgens schelle gitaren en roepende Clash-punkteksten te horen terwijl de zalvende vrouwenstem heel aanstekelijke kinderliedjes lijkt te brengen.
Het vrij saaie ritme op Blue Kite en de downtempo vraagstellingen op I Am (I Was) worden doorzeeft met te veel schelle synthklanken wat leidt tot een overweldigende muziekbrij.
Onze hersenen blijven muzikaal getriggerd door de bizarre intro met overstuurde strijkers op Lack Of Lack, die lijkt op een obscure filmnoir, eindigend in een extatisch hoogtepunt met voortstuwende sax melodieën. Epitaph is dan weer een mijmering, een grafschrift over de minuscule, menselijke inbreng op deze wereld.
Terwijl Ballad Of Billy tenslotte een zattemans-folksong laat horen met weerom klagende blazers, is de troostende ballad Lost On The Red Mile een passend slot van dit uitdagend, eigenzinnig album.
INSTAGRAM / WEBSITE / BANDCAMP
