Coen Oscar Polack, ook hier en daar opduikend in Living Ornaments en Psychon en baas van Narrominded waarop zijn werk werd uitgebracht, tot hij besloot met Haarlemmerhout (2020) te verkassen naar Moving Furniture.
Haarlemmerhout vonden we zelf een zeer geslaagde excursie in het assembleren van geluiden die Polack had verzameld in het park in Haarlem waarnaar het album is vernoemd en dat bij hem om de hoek is gelegen. Een geluidscollage van een volleerd geluidstovenaar. Met A Concrete Pasture verruimt hij zijn blikveld en integreert geluiden van over de hele aardbol.
Verkeersgeluiden uit Tokio gaan de concurrentie aan met de Waddeneilanden of een Thaise tempel. Dat zorgt voor een bredere belevingswereld die Polack heel goed in een verhaal weet om te zetten.
De a-kant is versneden in drie stukken maar kan eigenlijk gewoon als één geheel worden beluisterd, als een avontuurlijke wereldreis geruggensteund door een intrigerende waaier aan geluiden. Inventief gebruik van veldopnames en stemmen (zijn kinderen, aan het ravotten op het eiland Schiermonnikoog) zorgt voor een soort luisterspel / soundscape die heel geschikt kan zijn voor trein- of andere reizigers.
Het stuk op de b-kant heet Kraaiennest, een term uit de scheepvaart. Het platform in de mast van een schip laat vermoeden dat de blik wijd mag worden opengezet over weidse vlakten water of lucht. Het stuk vangt aan met verkeersgeluiden uit Tokio en ontpopt zich tot een volwaardige drone die naar het einde toe wordt voorzien van wat garnituur middels de saxofoon die Polack bespeelt.
Het album is in zijn geheel een geslaagde reflectie op het alledaagse bestaan gezien door de ogen van een persoon die oog heeft voor de kleinste details en er een auditieve wereld mee weet te creëren.
