Soms, heel soms, kunnen we het wel hebben, zo een heerschap dat zingt met zijn gitaar erbij en voor de rest niet zoveel meer. Meestal kunnen we er onze aandacht niet bij houden en hebben we al helemaal niet de goesting om naar hun woorden te luisteren. Wat ze ook mogen zingen, als het muzikale plaatje niet past laten we dergelijke kelken aan ons voorbijgaan.
Dat is trouwens ook de reden waarom we zelden naar Nederlandstalige muziek luisteren. Er wordt dan geëist om naar de teksten te luisteren, puur omdat het in onze moedertaal is, en dat kunnen we niet altijd hebben. Staples komt uit Pensacola, Florida, dus dat speelt al in ’s mans voordeel.
De Amerikaanse singer-songwriter is met Cloud Souvenirs al aan zijn zesde plaat toe (zeven als we zijn cd-r erbij tellen), waarvan hij er, noodgedwongen waarschijnlijk, een paar in eigen beheer heeft uitgebracht. Het zal geen sinecure zijn wellicht om een label te vinden dat wil investeren in de softe folkrock die eigen is aan Staples.
Deze keer is het hem wel degelijk gelukt. Dat komt misschien door het onderwerp dat hij koos: de zorg voor zijn moeder die alsmaar meer met haar gezondheid begon te sukkelen. Vreemd misschien, maar net die zorg, dat voortdurende bezig zijn met de ander, zorgde voor wat meer bevlogen liedjes dan de man eerder maakte.
Waar het voorheen allemaal nogal braafjes en belegen overkwam, als slaapkamergeknutsel dat wel indruk kan maken op wat lokale vrienden maar verder niet veel brokken zou maken, klinkt het deze keer ietwat universeler. Zijn maatje en producer Jeremy SH Griffith zorgde mee voor een ietwat ander, moderner geluid, wat zijn tien liedjes alleen maar ten goede is gekomen.
Het blijft nog steeds wat te sloom en te melig allemaal voor onze smaakpapillen, maar hij doet het deze keer wel verdienstelijk en vult zijn sobere geluid hier en daar wat aan met gasten met extra instrumenten, waardoor de verveling minder snel toeslaat.
