Een kleine 2 jaar geleden, richtte gitarist Stein Davidts (Strains, Essence) het nieuwe nu-metalcoreproject CellarDoor op. Een heel persoonlijk en ook zwaar project om zijn demonen te bestrijden in een periode van psychisch herstel.
Dat herstel kreeg vorm in het schrijven van 9 tracks, dus werd het tijd om een zanger te zoeken. Hij vond de geschikte stem bij Gilles Derijcke (Unravel). Samen met Jarich Helderwert (AntiIcon) als producer en bassist en persoonlijke vriend Michiel Vetters op de drums, kreeg CellarDoor zijn fysieke vorm als band.
Tijd voor de release van die negen tracks, want hun debuutalbum A Place For Torment And Pain is er. Negen nummers. De negen cirkels van de hel, waarvan er zeven verwijzen naar de 7 hoofdzonden. En zo klinken ook de tracktitels.
Dit metalhuis draagt een omgekeerd kruis, zoveel is zeker, want in hun sound schuilen donker satanistische verbeeldingen waarmee ze black metal terugbrengen naar zijn roots, gevuld met geweld en horror.
Nijd snijdt door de riffs in Invidia/Envy (feat. Tyler Dennen), terwijl we de vocalen ruw schreeuwend, diep blaffend horen strijden met de zwaar strakke drumslagen. Onheil ademt als een constante doorheen dit nummer.
De drums zetten in op slams en harde breakdowns. Acedia/Sloth omarmt de kilte van de eenzame gitaarlijn die onverstoord doorgaat in ‘adempauzes’ in de tracks. Momenten waarop al de rest even in luiheid vervalt, om dan met een overrompelende energie brutaal in te pikken.
Haakse gitaarlijnen beuken in op de lust. Luxuria/Lust laat een knappe crossoversound horen, waarin sobere gitaartokkels ingezet worden tegen een luxueus gevuld hard metalkader, spoken words afgewisseld worden met gebrul, schreeuwend van donkergekleurd verlangen.
Woorden worden in een gulzig tempo uitgespuwd, onder instrumentale zwaarte in Gula/Gluttony, terwijl het de indrukwekkende gitaarlijn is die Superbia/Pride (feat. Maarten Albrechts) in alle eer de hoofdrol mag toe-eigenen. Eén van onze favoriete tracks op het album, vooral door de onverwachte en nog maar zelden gehoorde tempowissels, die ook in Benzo sterk verweven zitten. Verval en heropleving volgen elkaar vurig op in esthetische brutaliteit.
Gramschap hoort zwaar te klinken, en Ira/Wrath neemt die rol erg goed op. Hoekige combinaties van samples, woordopnames, alarmerende gitaarsounds maken dit tot een track met een angstaanjagende kracht, die onvoorspelbaar lijkt.
De statig sobere intro van één aangehouden toon, met word sample laat Virtue openen, waarbij de theatraliteit toeneemt wanneer de drum zijn werk begint, die laatste slag aanhoudt om de gitaar zijn intrede te laten maken, om dan tot een complex, maar perfect verweven samenspel te komen.
Een traag uitgerekt begin kenmerkt Avaritia/Avarice, waarna het viertal samen indrukwekkend uitbarst.
Verwacht echter geen klassieke black metalsound van CellarDoor, want we krijgen een frisse insteek binnen het genre. Op vlak van zang mag het ons nog net iets diverser of gelaagder klinken, maar CellarDoor zet met A Place For Torment And Pain een knap debuut neer. Ruw brutaal qua vocalen en dodelijk sterk qua instrumenten.
A Place For Torment And Pain is digitaal en op cd verschenen. Een aanrader voor fans van onder andere Emmure, Gideon, VCTMS en Chelsea Grin.
Op 8 april kan je CellarDoor live aan het werk zien in Jeugdhuis Kroenkel in Nijlen, samen met Fatal Move, Low Life en Primal Truth.
