De hiaten tussen een digitale release en een fysieke release lijken almaar groter te worden, wat het voor de ware liefhebber wel eens lastig maakt, al dat wachten tot het ding in de handen ligt. Edoch, soms is het dat wachten ook wel waard, zoals met het nieuwe album van Burning Kross. Met een thematiek dan nog, want de teksten gaan over de Paris Massacre in 1961, waarover we op Wikipedia vinden dat het gaat om het Bloedbad van Parijs dat zich afspeelde naar aanleiding van een massademonstratie op 17 oktober 1961 die in de Franse hoofdstad werd gehouden door Algerijnse demonstranten. Deze protesten werden georganiseerd door een Franse tak van het Algerijnse Front de Libération Nationale. Tientallen Algerijnen werden doodgeschoten of in de Seine gegooid terwijl er honderden hardhandig door de politie werden opgepakt.
Een perfect onderwerp voor een geëngageerde hardcorepunkband dus. Jens van Dorsselaer (ook onder meer Verzet, Permanent Debt, Cheap Drugs), bassist Kristof J. Mondy (ook onder meer Gagged, Wounds) , Pedro Tallieu, Tommeke Onderbroek (Permanent Debt, Cheap Drugs) kwijten zich ook nog eens uitstekend van hun taak en hebben een plaat gemaakt die beklijft, blijft hangen en overdondert in al zijn meedogenloze geweld waarin, indien gepast, een beetje gas wordt terug genomen.
Meestal gaan ze er echter aan een rotvaart tegenaan om de luisteraar met de neus op deze smet op de Franse geschiedenis, waarvoor Macron zich na zestig jaar in 2021 verontschuldigde, uit te drukken.
Rauwe D-Beat HC punk noemt Mondy het zelf, waarbij het album ook nog eens in een schitterende hoes van de hand van Keith Caves werd gestopt, in ware Crass-stijl, met fold-out poster en al. Een memorabel album en wat ons betreft een zeer grote stap vooruit in vergelijking met I. een blijvertje, dat voor 15 euro in de collectie van elke geïnteresseerde kan belanden.
