Het album Prismatic van Marco Baldini, Werner Dafeldecker en Jens Strüver is een introspectieve reis door een auditieve wereld waarin ruimtelijke klank en textuur centraal staan. Deze vierdelige suite vormt een narratief geheel, terwijl elke afzonderlijke track tegelijkertijd een autonome muzikale entiteit blijft. Het resultaat is een zorgvuldig opgebouwde spanningsboog die zowel de aandacht trekt als ruimte biedt voor reflectie.
De klank van het album is een unieke mengeling van kamermuziek, elektronica en field recordings. Het gebruik van trompet, contrabas en piano creëert een fragiele maar gelaagde akoestische textuur. Deze wordt versterkt door de elektronica en tape loops, die subtiel het auditieve veld verrijken met abstracte en soms melancholische tinten. De aanwezigheid van field recordings – zoals het geluid van regen en een trein in Drehimpuls II of de voetstappen in Jenseits II– versterkt de immersieve sfeer en verbindt de muziek met een voelbare, bijna tastbare omgeving.
De structuur van het album doet denken aan een filmische vertelwijze, waarin elke track een eigen sfeer oproept maar toch bijdraagt aan een groter geheel. Het contrast tussen licht en donker, zowel in de muzikale dynamiek als in de combinatie van akoestische en elektronische elementen, roept associaties op met de esthetiek van film noir. De field recordings fungeren daarbij als flitsen van het verleden, die het heden doorsnijden en een tijdloze dimensie toevoegen aan de luisterervaring.
De muzikale reis op Prismatic is een reflectie op ambiguïteit en verandering, vergelijkbaar met de manier waarop licht wordt gebroken door een prisma. Het album beweegt zich moeiteloos tussen schaduw en licht, tussen het concrete en het etherische. De spanning die hierdoor ontstaat, houdt de luisteraar op het puntje van zijn stoel, terwijl de transparante en subtiele klanken ruimte laten voor contemplatie.
Met Prismatic hebben Baldini, Dafeldecker en Strüver een album afgeleverd dat zowel filmisch als introspectief is, een ode aan de kracht van geluid om verhalen te vertellen en emoties op te roepen. Het is een trip die je niet alleen hoort, maar ook voelt.
