Het Schotse Arab Strap brengt hun achtste album uit en alhoewel het voor de grondleggers Aidan Moffat en Malcolm Middeleton als een verse start aanvoelt, doet de zelfzekere titel van het album ons het tegendeel vermoeden.
Het krachtige openingsnummer Allatonceness verrast met zijn stompende drums en heavy gitaarriffs, gedreven door slome, donkere zanglijnen. Zo luid hoorden we hen nog nooit.
Toch worden we vervolgens weer op het verkeerde been gezet en krijgen we bij Bliss alsook op Sociometer Blues een elektronische, kille synth-sound te horen, terwijl de baslijn en de warme stem voelen als een warm deken. Het hectische drumritme op Hide Your Fires geeft het onbegrepen gevoel weer van een relatie die stuk gaat door een geschifte antagonist.
Summer Season klinkt, ondanks de zomer en de leuke Facebookposts, zeer mistroostig en ook Molehills is bedroevend zelfbeklag, gevoed door de afgelopen pandemie.
Het plezier van experiment en absurditeit straalt er bij Strawberry Moon vanaf wanneer klassieke, springerige Casio-beats en de bijhorende videoclip ons vergezellen door de waanbeelden van een op hol geslagen priester.
You’re Not There vertelt over een misgelopen liefde en bij zowel Dreg Queen als het eind anthem Turn Off the Light wordt het verlangen bezongen naar onmacht en begrip, overgoten met rockende refreinen.
De unieke sound en het sappige schotse accent, met zijn romantische, donker-ironische teksten, blijven in ieder geval een plezier om naar te luisteren.
