Haar derde. Van Anna uit het noorden, Noorwegen meer bepaald, dochter der Vikings maar plunderen en brandschatten doet ze niet, nee, ze zingt liedjes. Met wisselend resultaat, evenwel.
De opener heet Bird Sing en dat kan kloppen want in de vogelgeluiden horen we onmiskenbaar de tjiftjaf en de zijdelings gespikkelde specht maar er mocht best een gier bij. Kunnen gieren fluiten? Raadsels…
De single, I Do You, kennen jullie al en indien niet: geen probleem. Het is, net als Nobody, goeie pop en dus volstrekt onschadelijk. Er is dan Listen. Waarom zouden we? Het is zo vervelend als het WK kleurenwiezen voor blinden en slechtzienden.
Living Life Right is beter, het tempo gaat omhoog en er zit wat Roxette in. Pop, dus. Helaas is Anna niet zo’n goeie zangeres. Geen uithalen maar veilig op de Noorse vlakten blijven. Zijn er vlaktes in Noorwegen? Raadsels…
Red Light wordt gered door een slaggitaar in de intro, beste song op dit, No Good is dan weer iets wat je kan horen op drukke, druilerige dagen in schoenwinkels en van Dandelion hadden we gehoopt dat het een cover van de gelijknamige Stones-song anno ’67 zou zijn, maar nee: het verzinkt in synthpop en haar stem gaat mee ten onder.
60 Seconds is een leugen want het duurt langer dan een minuut maar eindelijk komt de breekbare Anna boven, ze doorbreekt de ijskristallen van haar land en warmt zich aan later en wat komen zal.
Wij zijn niet zeker van wat zal komen voor haar, wel zeker – raadsel opgelost – is dat wij volgende zomer op basis van Crazy Life niet naar Noorwegen met vakantie gaan. Het zal dus weer eens de Dominicaanse worden. Pfff…
