Ons onderdompelen in kosmische klankrimpelingen is wat onze landgenoot Phillippe Wauman onder de noemer Anantakara al een dikke tien jaar met verve doet. Unseen Patterns Of Light is zijn nieuwste pareltje met elektronische geluidsontwerpen, en al zijn negende uitgave op het Amerikaanse digitale Aural Films label van bezieler Jack Hertz. Anantakara levert terug een album af dat perfect in de visie van Aural Films past, een boeiende soundtrack voor een onbestaande film.
Wauman produceert op Unseen Patterns Of Light een reeks klankpanorama’s en geluidsontplooiïngen die de luisteraar meenemen op een zeer divers gespekte elektronische muzikale reis. We krijgen een interessant vaatje ambient verweven met akoestische elementen, stemsamples, mysterieuze soundscapes en rimpelingen uit de wereldmuziek. Het gehele album tintelt op een eigenzinnige manier de verbeeldingskracht. Voor Wauman is Unseen Patterns Of Light een poëtische ode aan het licht dat zich als een multidimensionaal fenomeen door de kosmos verspreidt. Vanaf het nummer Epiphania waden we door raadselachtige esoterische geluidssferen waarbij we toch even een uitstapje maken in enkele dark ambient getinte manifestaties.
Of het nu hittegolf of koudegolf is, de muziek van Anantakara voedt de zintuiglijke genotsgebieden en prikkelt de denkpatronen naar een ontsnappingsgebied gevuld met orakelachtige klanken. Brighter Earths And Wider Heavens is naar onze mening de perfecte achtergrondtrack voor onze imaginaire film 3531 A Space Oddysey.
Unseen Patterns Of Light bevestigt de constante progressie in Anantakara zijn albums. Dit is gewoon zalige kosmische muziek die men het best tot zich neemt met de hoofdtelefoon of met goede oortjes tegen de trommelvliezen. En ja, wegdromen naar onbekende gebieden tijdens het consumeren van dit prachtig werkje is een zekerheid.
