Kolja Aasgier is een manusje van alles: schrijver, videokunstenaar en muzikant/ audiobricoleur. Alsof z’n eigen naam nog niet welluidend genoeg is, trekt hij onder het pseudoniem Urzon z’n stoute werkschoenen aan om een lawaaierig industrieterrein te betreden.
Dat werkterrein situeert zich in de jaren 90 toen acts als Einsturzende Neubauten, Skinny Puppy en Atari Teenage Riot soortgelijke herrie ten toon durfden te spreiden. Net zoals bij deze laatsten komen de slijpschijfgeluiden en plaatslagerij op Gone Native eerder uit een digitale doos dan uit de gereedschapskist. Behalve dan de van grote honger grollende containerparkgitaren en ’s mans eigen stem, vaak vervormd en gepitcht.
Van subtiliteit kunnen we Urzon dus niet beschuldigen, de beats en bleeps stuiteren in het rond als een vers opengetrokken voordeelverpakking superballen uit de Lidl in een riante jacuzzi van distortion. Maar worden wel vaak vergezeld van warme dubby bassen. Het zorgt voor een fijn tegengewicht in de algehele sound, die ook nog eens vakkundig gemasterd werd door Youri Van Uffelen (Deadman Orchestra, Drawings In Sound, Oktaver,..)
Epileptici raden we aan dit bericht en al zeker onderstaande Bandcamp te negeren, geoefende oren kunnen mits een waarschuwing, beschermende kledij én veiligheidshelm de werf betreden.
