De 82-jarige soulzanger Ural Thomas stond in de jaren vijftig, zestig en zeventig op het podium met grote soullegendes als James Brown, Otis Redding, Stevie Wonder en Etta James. Nadien was hij enkel nog live te zien in zijn thuisstad Portland waar hij wekelijkse jamsessies organiseerde. In 2010 werd Ural opgevist door Mississipi Records dat een achtkoppige begeleidingsband voor hem samenstelde. Sindsdien gaat hij met zijn band The Pain op tournee en neemt hij af en toe een plaat op met eigen composities.
Simon Raymonde (ex-bassist van Cocteau Twins, songschrijver van het Lost Horizons project en labelbaas van Bella Union) zag Ural met zijn band live en werd er volledig door weggeblazen. Hij vroeg hem om het titelnummer in te zingen van het album In Quiet Moments van Lost Horizons en bood hem een platencontract aan. Dancing Dimensions is de eerste plaat van Ural Thomas op datzelfde label.
Op dit album pakt Thomas, samen met zijn band, uit met 14 topsongs. Ze maken “sweet Chicago soul” en “West Coast psychedlic” in de lijn van Sly Stone. Al is Ural er ondertussen 82, toch heeft hij nog een lekker in het oor liggende, warme soulstem en kan hij best funky uit de hoek komen. Samen met zijn band sleurt hij de luisteraar mee in een zalige groove die je onmogelijk kan negeren. Bovendien klinkt elke song erg eigentijds, van retrosoul is dan ook geen sprake, al zitten die invloeden er wel in.
Als je op zijn leeftijd zo’n straffe plaat kan uitbrengen, dan kan je niet anders dan heel veel respect hebben voor Ural Thomas. Op 14 september kan je Ural Thomas And The Pain live aan het werk zien in De Roma in Antwerpen en dat zou wel eens een serieus feest kunnen worden.
