Wist je dat? Ze bestaan al sinds 1939 en het waren toen The Five Blind Boys From Alabama en die eerste vijf zijn nu dus al een tijdje dood. Maar generaties volgen zichzelf op, wat men al eens durft te vergeten, net als gospel. Zoals men ook al eens durft te vergeten dat gospel aan de wieg van de rock-‘n-roll stond. Vergeet heel even Elvis als heupwiegende, bekkenschuddende jonge punk. Vergeet, ook heel even, Elvis als martelaar in een te strak wit pak in het artiestenkerkhof genaamd Las Vegas. Elvis hield van gospel. Hij nam twee platen in dat eeuwig onderschatte genre op: His Hand In Mine (1960) en How Great Thou Art (1967) en die zou je toch één keer in je leven horen te horen.
Nu is gospel natuurlijk zwart, en Elvis was zwart vanbinnen. Goeie match. Maar we hebben het natuurlijk over dit, Echoes Of The South, en in dat South werden hun kleurgenoten gelyncht, tijdens de lokale kermis omdat het wit volk – vol graanwhisky – zo nu en dan een pretje nodig had.
Natuurlijk is dit fantastisch. Een zwarte mis door en met en van zwarten. Klap vooral mee met opener Work Until My Days Are Done. Laat je mond openvallen tijdens Friendship. Want zo’n vocalen hoor je tegenwoordig niet meer. En uiteraard zijn ze in Den Here; het genre komt van Den Here maar ze maken geloven tot fun. Aan religie kunnen we weerstaan, aan dit niet.
Bouw een feestje.
