In de vroege jaren ’70 richtte keyboardspeler/percussionist James Lascelles de psychedelische rockband Global Village Trucking Company op, een groep die met hun familie een eigen commune oprichtte. Deze band was gekend voor hun optredens die eigenlijk een soort van lange jamsessies waren. Na drie jaar viel de commune en de band uit elkaar en werd James een veel gevraagd sessiemuzikant (hij werkte samen met onder andere Frank Zappa, Joan Armatrading, Snowy White, Cockney Rebel en Lee “Scratch” Perry). Sinds 2017 brengt hij zijn eigens songs uit onder de naam James Lascelles Quartet, dat hij nu veranderd heeft naar Talking Spirits.
In de composities van Lascelles combineert hij zijn liefde voor jazz en wereldmuziek en maakt hij zo één uniek geheel. De songs van Hands heeft hij geschreven met bassist John Michael Mckenzie (die ook deel uitmaakte van Global Village Trucking Company en die ook te horen is op platen van Eurythmics, The Pretenders en Alison Moyet). Beide muzikanten trokken de wereld rond om diverse muzikanten hun songs te laten invullen, waaronder Didier Malherbe (Gong) is op sommige tracks te horen met zijn duduk en sax en de Mongoolse band Anda Union is te horen om Grasslands met het traditionele hoomei-gezang en met de morin khuur. Voor de basis kon het duo rekenen op een deel van U.K. jazz-funk band The Breakfast Band met drummer Richard Bailey (Icognito), bassist Kuma Harada (Snowy White), gitaristen Tony Maronie (Snowy White) en Winston Delandro (UB40, Snowy White…).
Het gaat er op deze plaat allemaal heel ingetogen aan toe. Verwacht van Talking Spirits geen wervelend percussie-feest met een waaier aan arrangementen. Nee, dit zijn topmuzikanten die warme songs in elkaar hebben gestoken die mooi opbouwen maar waar nooit echt vuurwerk in wordt afgestoken. Elke song kabbelt rustig voort op rustige tribal-beats en een vrij braaf thema dat Lascelles dan opvult met bijzondere klanken uit zijn keyboard.
Het zit allemaal knap in elkaar maar we missen toch wel wat pit. Er wordt mooi binnen de lijntjes gekleurd zodat het soms wel voorspelbaar wordt, maar deze topmuzikanten zorgen er wel voor dat alles steeds super strak klink. Of Hands ooit live zal worden voorgesteld is een grote vraag. Tijdens de opnames zijn John McKenzie en Kuma Harada gestorven dus er moet zeker gezocht worden naar een nieuwe basspeler. Deze plaat is zeker een mooie herinnering aan deze twee grote muzikanten.
