De Amerikaanse band SOM (bestaat uit ex-leden en huidige leden van Constants, Junius en Caspian) bracht in 2018 hun debuutalbum The Fall uit waarop ze een combinatie brachten van Deftones, My Bloody Valentine en Tame Impala. Zelf noemen ze hun geluid “doom pop” wat dat ook mag voorstellen. Het vijftal zou normaal gezien al veel sneller een opvolger klaar hebben mocht covid geen roet in het eten hebben gegooid. Daarom brachten ze vorig jaar de ep Awake uit waarop de Amerikanen een bijzondere cover van Everything I Wanted van Billie Eilish zetten. Nu is er dus eindelijk het tweede SOM album.
De invloed van Tame Impala is hier echt niet op terug te vinden. Akkoord, zanger/gitarist Will Benoit heeft een dromerige stem die een beetje lijkt op die van Kevin Parker, maar die kan je ook vergelijken met de vocals van Marc Gardner van Ride. Ook de agressie van Deftones is op deze plaat echt niet terug te vinden. Deze band heeft geen typisch shoegaze geluid, er zijn wat donkere/ zwaardere accenten die dan wel wat in de lijn liggen van Deftones maar Slow Crush heeft deze ook in hun indrukwekkend geluid.
Uniek is het geluid van SOM niet echt, maar het album klinkt toch zeer overtuigend en komt stevig binnen. Ze pakken uit met acht sterke tracks die bijna allemaal langer duren dan vier minuten, maar wel blijven boeien tot de laatste seconde, wat op zich al niet evident is.
We zullen nog even moeten wachten om deze straffe band aan het werk te zien in ons land. Hun Europese tournee (met Katatonia en Sólstafir) is gepland voor januari 2023. Maar terwijl kunnen we deze sublieme plaat al grijs draaien.
