Als de naam Dieter Boels je bekend in de oren klinkt, dan ben je waarschijnlijk een van die mensen die al eens checkt wie er achter een plaat schuilgaat. Iemand die interesse heeft in de producers, technici, mixers en masters van een album. In de studio, gezeten achter knoppen en schuivers is waar Boels zich namelijk op zijn gemak voelt. Het is ook de plek waar hij in contact komt met muzikanten allerhande en waar vage kennissen soms vrienden worden. Enkele van die vrienden nodigde hij uit om mee te werken met zijn eigen project Nite Kite.
Als Nite Kite beweegt Boels zich graag in een wat verstilde wereld die hij meestal gestalte geeft met piano-getokkel, synthesizerklanken en een gitaartje hier en daar. Eerder deed hij dat in zijn eentje, op Erratic Erosion haalde hij er bovenvermelde muzikale vrienden bij. Ruben Lefever (Float Fall), Niels Boutsen (Stoomboot), zangeres Ruth Kennivé en de Hongaarse saxofonist/bansuri-speler István Fazakas vervoegden zijn ‘collectief’, net als Emma Bierens (contrabas), Joannes Van Duffel (drums) en Léo Gaucher (live elektronica). Tijdens een aantal jazz jams groeiden Boels’ composities uit tot wat we uiteindelijk op de plaat te horen krijgen.
Erratic Erosion omvat negen nummers die zich in eerder in het jazzy spectrum bevinden. De meeste instrumentaal al zijn het de niet-instrumentale nummers zoals The Dancer (met de heerlijke stem van Kennivé) of Laat Me Achter (met Stoomboot) die op ons het meest indruk maakten.
Rustig voortkabbelend laten de meeste nummers zich met plezier beluisteren zonder dat ze daarom per se blijven hangen. Daarvoor zijn ze toch wat te meditatief en klinken ze hier en wat te gepolijst naar ons goesting. Perfecte muziek voor op een rustige zondagochtend of om na een stressvolle dag bij te relaxen.
Website – Instagram – Facebook
