In 2012 debuteerde de Engelse singer-songwriter Marika Hackman met de ep Free Covers waarop ze nummers van Warpaint, Nirvana, Nico, The Knife en Dusty Springfield naar haar hand zette. Daarna bracht ze drie albums uit met heel straffe, eigenzinnige composities. Maar toen covid alles stilzette geraakte Marika opgesloten, verstikt en geïsoleerd. Ze zat al dertien jaar in een constante cyclus van schrijven/opnemen/persen/touren en nu werd die routine doorbroken en dat maakte haar behoorlijk angstig. Ze stopte met liedjes te schrijven omdat ze de magie van het componeren kwijt was. Ze nam dan maar het album Covers op met eigen interpretaties van nummer van onder andere Air, Beyoncé, The Shins en Elliott Smith.
2021 bracht verlossing en Hackman begon terug zelf liedjes te schrijven. Vijf jaar na Any Human Friend krijgen we eindelijk terug een album met eigen songs. Big Sigh is voor Hackman de moeilijkste plaat die ze ooit maakte. Zoals de titel suggereert, is het een soort bevrijding van verdriet, stress en lust, maar vooral een grote opluchting. Ze producete het album samen met Sam Petts–Davies (Thom Yorke, Warpaint) en haar vaste partner Charlie Andrew en speelde alle instrumenten, behalve de koperblazers en strijkers, zelf in.
Het lijkt wel of de hele covid ervaring ervoor heeft gezorgd dat de 31-jarige zangeres, multi-instrumentalist en liedjesschrijver een stuk volwassener klinkt dan voorheen en het indiepoppy pad dat af en toe opdook op haar vorige albums achter zich heeft gelaten. Op Big Sigh gaat Marika het experiment niet uit de weg en er staan op deze plaat alleen maar songs met veel meer diepte en inhoud.
Hackman heeft een lange weg afgelegd om tot dit album te komen, maar het was de moeite waard. Big Sigh klinkt indrukwekkend, niet groots maar wel subtiel en overweldigend mooi.
Op maandag 8 april komt Marika Hackman deze geweldige plaat voorstellen in de Botanique in Brussel.
