Het twaalfde album van Laura Veirs werd aangekondigd als het nieuwe begin van deze uit Portland afkomstige singer-songwriter. Het is het eerste album dat Veirs opnam zonder haar ex-echtgenoot Tucker Martine als producer. Voor Laura was Found Light dan ook een soort debuutalbum. Deze keer zat ze zelf in de productiestoel samen met Shahzad Ismaily (bekend van zijn samenwerking met onder andere Lou Reed, Bonnie Prince Billy, Will Oldham en Elysian Fields).
Samen met de aankondiging van het nieuwe Laura Veirs-album kregen we als voorproefje de single Winter Windows waarop ze uitpakte met een iets ander geluid en een intense distortion gitaar. Iets wat we bij deze dromerige indiefolk singer-songwriter nog nooit hadden gehoord. Op basis van die single hadden we dan ook verwacht dat Found Light de grote ommezwaai zou betekenen.
Maar vanaf openingsnummer Autumn Song bewandelt Veirs het vertrouwde folkpad en wijkt er voor de rest van het album niet meer vanaf. Behalve bij Winter Windows dat het album naar Veirs-normen iets steviger afsluit. Ook in de andere single Seaside Haiku, durft ze was wilder gaan. De andere dertien songs zijn – zoals gewoonlijk – dromerige pareltjes met een ingetogen akoestische gitaar, af en toe wat subtiele drums, een vleugje sax en natuurlijk Laura’s wondermooie engelenstem. Veirs nodigde ook haar vrienden Sam Amidon en Karl Blau uit om de backings te verzorgen en af en toe kreeg ze ondersteuning van Dave Depper van Death Cab For Cutie.
Na de scheiding dacht Laura Veirs lang dat ze geen muziek meer kon maken, omdat haar ex altijd de productie en de arrangementen voor zijn rekening nam. Met Found Light bewijst ze zeker dat ze zonder Martine zelf een prachtige plaat kan maken. Ze hoeft daarom geen andere richting uit te gaan.
Nee, ze heeft haar eigen mooie ingetogen geluid en dat hoeft ze niet achter zich te laten. Verwacht dus geen vernieuwde Laura Veirs-sound op dit album maar wel een bevrijde Veirs die een prachtige plaat heeft opgenomen.
