Je kan tegenwoordig al een driedaags festival vullen met enkel Belgische stoner, doom, sludge en groove metal bands. Misschien een soort Desertfest in het Gooikske gehucht Woestijn. Gewoon voor de leut. Ons land staat bol van dat soort bands en dat is best indrukwekkend te noemen. Ze rijzen uit de grond als paddenstoelen en blijven lang niet altijd binnen onze grenzen.
Bands als AmenRa, Fire Down Below, Cowboys and Aliens en King Hiss worden tot ver buiten onze grenzen gewaardeerd om hun hoge energie en ijzersterke live concerten. Daar mogen we gerust La Nausée aan toevoegen, een groezelige sludgebom die behoorlijk destructief te werk gaat.
La Nausée komt uit Gent en verhakselt alles wat ze tegenkomen tot pulp. Voor hun eigen verdorven klanken halen de heren inspiratie uit sludge, doom, black metal, grindcore, crustpunk en noise rock. Dat resulteert in een vuil plaatje dat meteen de weerhaken in de luisteraar plant. We krijgen vijf nieuwe nummers en de vijf nummers uit de eerder uitgebrachte ep Disorder. Van de verscheurende opener Pest over de groovy titeltrack They Prey tot het moorddadige Ripper, alle tracks hier zijn brutaal genoeg om een gemiddelde pony mee tot moes te slaan. De distortion op de vocalen maakt het geheel er alleen maar intenser op.
Rustpunten zijn er eigenlijk niet te vinden. Meer zelfs, nummers als Disorder en Venom kruipen zo dicht naar absolute noise dat het – voor een onervaren leek – bijna ondraaglijk wordt. Gelukkig zijn stonernoise fans geen onervaren leken dus die kunnen bij dit album compleet uit hun dak gaan. Het zou ons niet verbazen als er spontaan moshpits ontstaan als iemand Breaking Power op de wekelijkse markt zou beginnen spelen.
Samengevat: They Prey – Disorder in een genadeloze aanslag op de mentale gezondheid en dat voelt oh zo lekker!
