Kristiaan Deruytter groeide op in een zeer muzikale familie. Zijn moeder doceert marimba en vibrafoon en zijn vader is de bekende saxofonist Frank Deruytter. De funky invloeden van zijn vader verwerkte hij voorheen in zijn band Savoir-Vivre en in zijn eerste solo-ep Restore. Nu wil Kristiaan alias Kristo een andere kant van zichzelf laten horen.
Kristo nam de ep op met Tom Vanstiphout als producer; Jo Francken verzorgde de mix. Zijn moeder bespeelde de marimba en zijn vader de sopraansax, zijn broer horen we op viool en oom Didier zit aan de piano. Het is dan ook een heel persoonlijke plaat geworden waarop de singer-songwriter zijn emotionele reis doorheen persoonlijke groei en ervaringen als artiest verwerkte.
Op de single Do I Miss You More, die de nieuwe ep aankondigde, maakten we kennis met een meer kwetsbare en subtiele kant van Kristo. We merkten toen op dat de sobere Kristo ook veel indruk maakt. Dat geldt ook voor de andere nummers op Childhood. In opener I Am Not Enough zingt Kristiaan over de druk die hij altijd voelde als zoon van een geprezen saxofonist. Het is een prachtige track met mooie arrangementen, een wondermooie sopraansaxsolo en Kristo die laat horen dat hij een geweldige zanger is die veel emotie in zijn stem kan leggen.
Het nummer Childhood wordt heel smaakvol opgebouwd met in het begin enkel de stem van Kristo en pianoklanken. Naarmate het nummer vordert, valt het ene na het andere instrument in en krijgen we een mooie warme popsong. Afsluiter Morning Blues heeft iets van Joni Mitchell maar ook van een rustige Prince, een heel straf nummer dus. Ook al kleuren enkel gitaar, bas en Kristo’s stem deze track, toch moet er voor ons niks meer bij.
Het is duidelijk dat Kristo op deze ep zijn eigen weg gevonden heeft. In de vier nummers is heel veel kwaliteit te horen, en ook al draaien ze allemaal rond subtiliteit, toch klinken ze groots.
