Multi-instrumentalist Peter Broderick is redelijk gekend voor zijn solowerk en als sessiemuzikant voor onder andere M. Ward en Efterklang. Zijn zus daarentegen is niet zo gekend, ook al heeft ze artiesten begeleid zoals Sharon Van Etten en Lisa Hannigan en heeft ze nu haar vijfde solo-plaat Labyrinth uitgebracht. Muzikaal wijkt ze ook wel ver af van wat haar broer maakt. Heather Woods Broderick maakt vooral zweverige melancholische songs die vooral gebouwd zijn op sfeervolle soundscapes, subtiele electro, ingetogen gitaarpartijen en haar warme warme stem.
Broderick begon aan deze plaat te werken in maart 2020, toen het leven tot stilstand kwam. Ze gebruikte deze bijzondere periode om het geraamte van de songs te maken met het meest cruciale gereedschap dat ze tot haar beschikking had. Dat opende verschillende artistieke deuren, terwijl ze zich concentreerde op het aanscherpen van haar opnamevaardigheden waarbij ze het grootste deel van het album in haar eentje opnam. Daarna werkte ze het verder af in de studio met producer James Goodwin (Kevin Morby, Devo…), die te horen is op de de single Blood Run Through Me waar Lisa Hannigan ook een bijdrage aan leverde.
Terwijl het vorige album van Heather een bombastisch kantje had dankzij de brede donkere arrangementen, werd deze plaat iets soberder gehouden. Het lijkt of deze singer/ songwriter hier tot de essentie komt van haar songs en daar niet te veel aan wil toevoegen zodat het puurder binnenkomt. Dat wil niet zeggen dat Broderick hier niet goochelt met de arrangementen, maar ze heeft hier gekozen voor de ‘less is more’-aanpak.
De titel verwijst naar de enormiteit van het moderne leven en de moeilijkheid om er doorheen te navigeren. Met de songs van deze plaat wil Heather een gids zijn voor de eindeloze kinetische wonderen van aanwezig zijn, bewust zijn en verbonden zijn ondanks de verbroken verbindingen. Dat doet ze met songs die allemaal een bepaalde rust uitstralen en zeer evenwichtig zijn.
Ook al is deze plaat het grootste deel tot stand gekomen tijdens corona, toch voel je de donkerheid van die dagen niet doorwegen in de songs. Zo krijgen we hier een straffe plaat die de puurheid van Heather Woods Broderick naar voor laat komen.
