Het was even stil rond het gothrocktrio Ground Nero. Gespreid over de voorbije 3 jaar, kregen we de singles In The Blood (de eerste, onheilspellende, meteen na de komst van de nieuwe Britse zanger Mark Sayle), het ronkende, zwartdonkere Promise en het prachtige Stars, opgedragen aan Sofie Taeymans, die op 11/01/2023 het leven verliet.
Mark Sayle, Peter (P) Philtjens en Peter (Nomad) Smeets voegden daar onlangs een hele resem tracks aan toe en presenteren trots hun nieuwe album Blood Never Sleeps, waarmee ze diep in de menselijke psyche duiken. Het album verscheen eerder al digitaal, maar is nu ook op cd beschikbaar. Onder het motto “De geest is rusteloos en het bloed…slaapt nooit…”, laten ze 10 nummers op ons los op de opvolger van hun debuutalbum Divergence (2019).
Een opzwepende slag op de cimbalen, opent met melodieuze gitaarlijnen The Furnace. Melodieus, maar donkergrimmig en beladen met een grommend donkere zanglijn!
Iets sneller in tempo horen we Avoid, waarin Sayle bevestigt dat hij met zijn diepe stem de dreiging legt in de tracks. De synths bekrachtigen dit in deze bezwerende song. Qua tempo ligt Vendetta een stuk lager. Het ritme wordt hier sterk vastgegrepen door een heerlijk diepe basdrum, als skelet van de track.
Dead World is het nummer met de meest melodieuze zanglijn en daarmee misschien ook het meest toegankelijke. De gitaarpartijen krijgen in elk nummer een sterrol toebedeeld, zoals het hoort, bij de(r)gelijke tracks als deze.
De getormenteerde loutering laat zich verder horen in de typische Ground Nero-sound in tracks als Signs en At Dawn. The Risen brengt ons naar de diepste krochten van de duisternis, vooraleer dat prachtig emotionele Stars het album afsluit.
Een album voor de hopeloos verloren en troosteloze zielen. Blood Never Sleeps is digitaal en op cd verschenen bij Danse Macabre Records.
